Brunilda Ternova, · 11 maj 2019 ·
Nuk ka fat më të pamëshirshëm se ky i yni,
lart e poshtë ambivalent,
duke pritur për pamjen tënde me kaq përpjekje,
ndalova, ta kërkoj qiellin për ty,
dhe duke ngritur duart lart për t’më ndriçuar,
e jetoj jetën tokësore me një ankth në ndërgjegje.
Të paktën unë ende do të kem hekur dhe akull,
për t’formësuar një zemër metalike,
pa shpirt,
dhe të jetoj e ngrirë në përsosjen hermetike,
të progresioneve të mia dis-harmonike,
e papërcaktuar,
në paradoksin e jetës sime të re,
dalin prej teje, vite dritë distancë.
Do t’arrij në mënyrë të egër më vonë,
do të vish të qash në varrin tim vetëm,
në kërkim të përgjigjeve të pakthyeshme,
në kërkim të të vërtetave të mia të fshehura,
në dimensionin tjetër,
në jetën e ardhshme të re,
duke ruajtur në zemër,
krijesën që do të mbajë emrin tim.
————————————————-
[Përktheu e publikoi Arben Çokaj]
“Inscindibile” – di Brunilda Ternova
Non c’è destino più impietoso del nostro,
sopra e sotto ambivalente,
aspettando la tua comparsa con tanta fatica,
ho smesso di chiedere al Cielo di te,
e levandomi le mani da esso per illuminarmi,
vivo la vita terrena in un incubo consapevole.
Almeno avrò ancora il ferro e il ghiaccio,
per modellarmi un cuore metallico,
senza anima,
e vivere congelata nella perfezione ermetica,
delle mie progressioni disarmoniche,
indeterminata,
nel paradosso delle mie nuove vite,
emanate da te, anni luce di distanza.
Giungerai in ritardo selvaggio splendore,
giungerai solo a piangere sulla mia tomba,
in cerca d’indomite risposte,
in cerca delle mie verità nascoste,
nella prossima dimensione,
nelle mie prossime nuove vite,
custodendo nel cuore,
la creatura che porterà il mio nome.
————————————————-
[Copyright © BRUNILDA TERNOVA]
“Inseparable” – by Brunilda Ternova
There is no fate more merciless than ours,
Above and under ambivalent,
Waiting for your appearance with so much effort,
I stopped asking the sky for you,
And well hands from it to enlighten me,
I live earthly life in a conscious nightmare.
At least I’ll still have iron and ice,
To modellarmi a metallic heart,
Without Soul,
And live frozen in hermetic perfection,
Of My Progressions Progressions,
Undetermined,
In the paradox of my new lives,
Enacted by you, light years away.
You late wild splendor,
You just crying on my grave,
Looking for some answers,
Looking for my hidden truths,
In the next dimension,
In my next new lives,
Guarding in the heart,
The creature that will bring my name.
————————————————-
[Copyright © Brunilda Ternova]
