Ese politike
Nga Skënder MULLIQI
Më shumë po bombardohemi nga lajmet e keqija, me tragjedi krime… dhe situata të tjera malicioze. Të gjitha këto lajme po bëjnë që të kemi një gjendje shpirtërore të lekundur, po ndikojnë që te kemi një gjendje psiqike jo stabile… Njeriu për nga natyra më shumë është i predisponuar nga e keqja së sa të ndegjojë diqka që na bënë të lumtur. Dhe, fatkeqësisht kjo botë po është më shumë e mbushur më lajme të cilat na trondisin. Ngjarjet e mira si zakonisht ndodhin shumë më rrallë, ato duhet pritur që të ndodhin, kurse e keqja ndodh ashtu pa pritur, ndodhë rrufeshem. Shumica do të thonë së nuk është bashë kështu. Gjerat jetësore para nesh nuk kemi shumë mundësi ti planifikojmë, ato rrjedhin ashtu vetevetiu si rrjedhë koha. Mediet janë ato të cilat po na servojnë iformacione të cilat do të ndikonin që të mendojmë që t’i ndryshojmë gjerat për të mirë. Natyrisht së gjithmonë duhet të flasim hapur për gjerat e keqija dhe për gjerat e mira.
Gjithmonë duhet t’i përshtatemi situatave jetësore duke aplikuar të njejtin kriter. Nuk duhet të mësohemi më të keqën së ajo na bën të pësojmë katarsisë negativ. Tragjeditë janë të rrufeshme dhe dinë të na qesin nga binaret normal të jetës. Ato në shumë raste janë fatale për të ardhmen tonë. Gjithmonë duhet të angazhohemi që qdo ndodhi ta perjetojmë ashtu siq na servohet, së në fakt edhe ashtu është jeta. Është koha e internetit ku ngjarjet që mund t’i shohim në rrjete të ndryshme sociale, portale dhe njerëzit na zgjojnë kersherinë tonë. Gjithmonë psiqika jonë orjentohet që sado pak të disponohemi e jo të kemi disponim të keq nga ngjarjet e tmershme. Ne për një moment edhe vet bëhemi protagonist të ngjarje ve të tilla. Misherohemi me to dhe i përjetojmë shpirterisht.
Interneti dhe rrjetet sociale te rinia por edhe të të rriturit mund të ken efekte pozitive dhe negative .Krejt mvaret nga predispozicioni së qfarë temash i preferojmë, ose e mësojmë trurin që ta kërkojnë. Gjithmonë qasja duhet të jetë pozitive që ta shpëtojmë jetën tonë karshi gjithë asaj çka na servohet dhe qka na rrethon në jetën reale. Ne, në Kosovë jemi duke përjetuar situata të pa lakmueshme të shumë natyrave, të jetës së vështirë, të pa knaqësive sociale ekonomike, po përjetojmë një jetë jashtë ecurive normale, po kemi përjetime të veshtira të natyrës shpirëtrore, psiqike deri të situatat pa rrugëdalje. Mu për atë edhe po kemi aq shumë vrasje dhe vetëvrsaje në Kosovë. Traumat që na i shkaktuan të tjerët janë të mëdha, janë trauma që nuk shlyhen lehtë. Elitat politike paten predispnim kriminal karshi jetës tonë.
Nuk ka gjë më tragjike së kur mënyrën e jetës ta programojnë tyrlifarë kriminelësh dhe psikopatesh, të cilët nuk kan asgjë të bëjnë më njerëzorën. Sa dhe qka po bëjmë na që tu shpëtojmë situatave të tilla jo të mira në të cilat kemi renë, është temë krejtë tjetër. Ne, përmes internetit dhe mjeteve bashkëkohore të informacionit po e kemi botën shumë afër. Po shohim dhe po lakmojmë në jetën e mirë të cilët po e bëjnë qytetaret e botës së civilizuar, jo pa mund dhe ndjersë. Kjo njeriun tonë po e deprimon për së tepermi. Po të kishim udhëheqje shtetërore të ndergjegjshme dhe të moralshme politikisht, nuk do ta kishim këtë gjendje të rëndë sociale-ekonomike të pa shpresë. Njeriu ynë ka pasur mundësi të jetë shumë më i lumtuar më jetën në këtë nenqiell.
Kemi resurse natyrore dhe fuqi punëtore të re, e cila më një vullnet të mirë do ti çonte përpara të gjitha proceset. Pavarësia dhe liria më shumë kan mbetur farsë. Kemi mundësi që të ndajmë më njeri – tjetërin përjetime të gëzueshme, të cilat janë inspiruese për jetën. Është koha të hapim dritare të reja në këtë botë më plotë probleme. Secila ditë mund të na bëht më shpresdhënëse po të angazhohemi të gjithë që të punojmë mirë, dhe për të mirën e shtetit tonë. Hileqarët dhe kriminelët të cilët na kan rënë në qafë që shumë kohë vëtem më punë të madhe të të gjithë neve mund të largohen. Çdo ditë mund ta bëjmë më të mirë dhe më të bëgatshme së tjetrën. Pyetja është së sa do ti hapim sytë dhe trurin që të veprojmë…
