Kohë, njerëz, letërsi
Ne vitin 1945, profesor Dhimiter Shuteriqi kishte vizituar Shkupin, ku pati takuar shqiptaret e atyshem dhe ku ishte tronditur nga sa kishte degjuar. Shuteriqi, shkruan kronika e kohes, kishte pare nga afer se, shqiptareve u mohohet e drejta e shkollimit ne gjuhen amtare, u mohohet punesimi, asgje nuk ka ndryshuar, thoshte profesor Shuteriqi.
* * *
Po ne kete kohe, profesor Shuteriqi vizitoi Manastirin me deshiren e tij se do te gjente te ekspozuara dokumente dhe fotografi te kongresit historik te vitit 1908, qe sanksionoi alfabtin e gjuhes shqipe. Ne kete kongres kishte marre pjese si delegat i Elbasanit edhe 25-vjeçari Simon Shuteriqi, babai i Dhimiter Shuteriqit.
Por, e verteta, ne kete vizite të profesor Shuteriqit nuk ia permbushi deshirat. Ne oborrin e kongresit, shkruan Shuteriqi, ishte i mbushur me “dëshmi” historiko-sllavo-maqedonase, por ngjarja e shqiptareve ishte lene krejtesisht ne terr(sic!). Synimi per te çrrenjosur ate nga memoria e qytetit te Manastirit ishte fare e qarte.
* * *
Dhaskal Todhri, i cili sipas profesor Shuteriqit, duhet te kishte zbritur ne Resnje dhe Prespe, i ngarkuar me shkronjat e alfabetit te tij ne gjuhen shqipe, qe i sjelle nga Lajcingu dhe qe nuk arriti t’i sillte ne Shqiperi, sepse e vrane per te penguar levizjen shqiptare te kohes.
(Prishtinë, dhjetor të motit 2019)
Skënder Karaçica
Executive Director
Albanian-American Association
of Intellectuals Businessmen and Activists
Phone: +1 (708) 983-5394 | Email: [email protected]
