Musa I. Ahmetaj
UNITETI!
Zakonisht darken
Me supe e fillojne
Te gjithe se bashku
Hareshem qendrojne
Sallatat e servuara
Bashkarisht i ndajne
Qendrim dhe disponim
Mes vete te gjithe mbajne
Ushqimet e preferuara
Kur ju vijne ne tavoline
Disponimi dhe te qeshurat
Ne fytyra mire ju rrine !
Deri sa embelsirave
Ne fund ju vjen rendi
Fillojne thashe e thenat
Te prishet edhe “kuvendi”
Akoma pa mbaruar darka
Edhe uniteti prishet
Flasin me goje e me duar
madje fluturojne shishet!
Realiste
Qe nga jugu deri ne veri
Me shpejtesi u dha haberi
Kush nga ju e ka puthur Faten
Eshte me mire te iken naten
Keto fjale sikur i barti era
Pergatiten qirinje dhe fenera
Here nga mesi e here nga fundi
Gati u boshatise tere katundi
Kur e pa qe tere po dalin
E mori edhe hoxha fjalen
Jam ne rrjedhe, nuk jam i humbur
Edhe une vec njehere e kam puthur
Pasi kështu na qenka puna-
Foli edhe hoxhë Efendija
Nuk ka vend këtu as për mua
M’i sillni njato jemenija?!
“”””””””””””””””””””””””””””””””””
MATRAPAZI !
E provoi burri botës
peshorën për deputet
nuk ia dhan besimin
madje as familja e vet
Në shpirt e në zemër
plotësisht burri u lëndua
për të qenë në vëmendje
në xhami u inkuadrua
Aty ishte i rregullt
i gjeti edhe disa pleq
paraqitej si shkencëtar
Madje për ilirët fliste keq
Gjithëçka çka fliste
me zemer e me bindje
paradite dilte në përëndim
e në mbremje në lindje !
Si çdo punë tjetër
edhe kjo i shkoi huq
sepse çdo ditë burri
ndërronte nga një kapuç!