Ejll Miculi
Idhnim, apoooo ?
Kur Zoti i Madh krijoj gjithsine,
si kryeveper bani Shqipnine,
me dete, liqej e lumej t’kristalta,
me fusha, pyje, brigje e male t’nalta,
me pasion e dashuni i pikturoje,
vec ne nje pike Zoti gaboje;
qyshse krijoje njeriun ma s’parit,
ket vende t’bekuem ja lluroje shqiptarit,
qe e zhgarraviti, e perdhosi e denigroje,
ket vende qe t’gjith e therrasim nane,
e poqi, e dogji, e flaku sikure t’ishte putane,
krejte sikure Xhakonden e Leonardit,
t’ja banim llurate n’dore t’barbarit !
Epra un jam shqiptare m’llimbet shqipnia.
T’falem Ty o i Madhi Zot ;
mundi qe bane per shqiptaret t’shkoje krejt kot !
(E. Miculi)
Mos Guxo me preke Mariat !
Nane e virgjen
qe lindi Jezusin Mbret
askush s’guxoje ta lendoje Ate
Mbretnesh e qiellit e perjetshme mbet !
Mos i cenoni kurr Mariat
mos guxoni
edhe kur Ato jane nje trupore e thjeshte
prej balte t’pjekun
vendose ne nje shesh
edhe atehere kur asht krejt e lehte
nje Marie t’brishte ta mbulosh n’gjak
prej nje zakoni primitiv mbete
t’mendjes s’errte
te terbimit cnjerzore
qe skotes njerzore vyrtytet ja cungoje
e mbi vehten mallkimin e Zotit terhjek
brez mbas brezi
o njeri i shkrete.
Asht e thane prej Perendie
cdo femen n’bote asht e Shejte
asht nje Marie ! (E. M)
Hej kuku shqipja ja bani..!
ky perbindesh i tokes.
Po vjen Davutoglia,
me surratin dhelper,
hiqet porsi mik,
por asht ujk i vjeter.
Hiqet porsi mik,
ky surrat bastan,
dhe shqiptaret e mjer,
don me i ba kurban.
Le ti bajme kurban,
iket race merhumit,
s’marrin vesh me fjale,
por i druhen hunit.
Po vjen ky korb turku,
si Pashat dikure,
historine k’tij vendi,
duhet me ja ç’thure.
Me i ndrrue historine,
me i qorrue syte e ballit,
simbolet e Kombit,
le ti mbesin sllavit.
Tu japim doping,
ti narkotizojme,
mbi kufomat e tyne,
si dikure t’vallzojme.
Po flet ne Tirane,
si ne Anadoll,
Shqipnia po thote,
Turqise i takon.
Na pushtuan prape,
por jo si at’here,
nuk kane pru taborre,
s’msyjne me jeniçere.
Kan pru pak pare,
me ble politiken,
sepse e dine mire,
per pak pare shiten.
Perpa turp deklaron,
ky ftyr aziatik,
popullin shqiptare;
e kem popull mik!
Pa kerkue kurr falje
per krimet qe bane,
pa u ardhe hiç turp,
mjerimin qe na lane.
Ndejten pesqindvjet,
na dogjen me taborre,
na shiten tokat sllavit,
s’ndertuan nje nevojtore.
More fare edepsezi,
more surrat turçeli,
çdo gja t’mire na vollet,
na late pa ekonomi.
Na prute altoparlanta,
t’bertasim arabisht,
doni t’na veni perçe,
po na bani me bisht.
Po na thote flamuret,
te dy do i bashkojme,
dhe keshtu shqipja,
s’duhet te egzistojne.
Sa tikun ky turk,
na vjen nje turk tjeter,
asht padroni i tije,
kurr s’po na nda t’zezen.
Na vjen Erdogani,
me vazhdue viziten,
i qeshe fort mustaku,
mbrapa e mban thiken.
Kane ba rrugen e kombit,
me bajte minerale,
kena nje atdhe,
jeme Turqia e madhe.
Nuk egziston Kosova,
nuk egziston Shqipnia,
kena nje atdhe ,
qe asht perendoria.
Hej more Turqi,
o Turqi e zeze,
m’duket se ket here,
sharra n’gozhde t’ka ngece.
Ai ke pa shqiptaret,
kur u kcen delli i marrise,
te tredhin Erdoganin,
flake i vene Turqise.
Doni t’na jepni mende,
doni te na mesoni,
ju qe s’keni atdhe,
n’tok te huaj jetoni.
Shkoni andej nga erdhet,
se na kena atdhe,
kena shqipen n’flamure,
kem nje Skenderbe.
Kem shpaten e Tije.
qe e ruajti breznija,
do jua rrasim ne zhabe,
kure ti vijne terezia.
Largonu o kerma,
t’perandorise s’eger,
ne jena shqiptare,
