NJË ÇAST ME TË VËRTETËN

0
435
Rrustem Atdhe Geci

NJË ÇAST ME TË VËRTETËN

Poet, është koha të kalosh zbrazëtisë
gjithsecili në jetë i njeh të vetët e tij
lojërat mes besimit dhe të vërtetave
i nxjerrin në sipërfaqe dallgët boshe

Figura të liga shtetin po e udhëheqin
me dorën e tyre ata po e shkretojnë
brezi ynë s´mund të jetë më i lumtur,
kur tanët na shkulin e na mërgojnë

Të jemi më mirë unë e kam kërkuar,
idea m´erdhi nga muza dhe realiteti
nga pamundësia për të jetuar në
vendin tim, unë e zgjodha mërgimin

I ndiejë hijet e natës tek shtijnë në
njëra tjetrën, tek vrasin për vrasje dhe
vriten pë të vrarë! Në këtë rrethim
atdheu është humbësi dhe i plagosuri!

Bijë të atdheut të ndarë e të copëtuar
në çdo ditë të vitit tuajtë të detyrojnë
të ikësh e t´mërgohesh nga atdheu yt
mungesa e parasë për bukën e gojës
liderrët në shtet i bënë dhe pushtues!…

Mos qaj vendi im, luftë do të ketë
lirinë ta ka nxirë krimi dhe hajnia
nderin tënd shqiptarë e ke në pazar;
njëri shet Detin e tjetri Çamërinë,
një tradhëti e re po bëhet n´Kosovë!

Atdheu im i nderuar! Unë tani nuk
t´i them të tëra! Por asnjë këngë e
imja nuk shpie kah vdekja. Atdhe,
gjyko dhe zgjidh! Luftë do të ketë!
Është koha, të marrësh një drejtim
ti je Skënderbeu dhe Adem Jashari
je autori që e vetëshkruan historinë!

Do të ketë luftë, dhe do të luftojmë!
me fqinjët që vrasjen e kanë mësim
Por ne do ta mbrojmë vendin tonë
E kemi trashëgimi nga të parët tanë!

Atdhe, kemi shumë mëkate ndaj teje
dhimbjn tënde të heshtur nuk e
kemi lexuar si duhet dhe në kohën e
duhur. Heshtja fjalën na e ka ngrënë
Munguar kemi edhe tek sheshi ynë!

Tek ne nuk pikon vetëm çati e shtetit
tek ne të mbytë zbrazëtia e një dite
pa bukë, pamundësia e shërimit dhe
shkollimit, dhe poshtërimet në vazhdim!…

Atdhe Geci – Dortmund, 2019