Ministri i Brendshëm Federal, De Meziere, me stafin dhe personalitetet tjera për homazhe në vend-masakrën ke “Olimpia”
NGA IDRIZ ZEQIRAJ
Gjermania Federale për shtatë dekada radhazi vazhdon të punojë, për ta përmirësuar imazhin e saj, si komb dhe si shtet, të dëmtuar rëndë në Luftën e Dytë Botërore, nga Hitleri me bandën e tij nacional-fashiste. Lufta agresive fashiste, e prirë nga Gjermania e Hitlerit, me aleatët: Italinë e Musolinit, Japoninë e Hiro Hitos dhe e mbështetur nga disa qeveri kukulla, të vendeve evropiane, shkaktoi miliona viktima dhe rrënoi shumë dhjetra qytete e vendbanime në hapësirat evropiane. Më se shumti e pësuan vetë gjermanët.
Gjermania e dalë nga lufta humbëse, e shkatërruar ekonomikisht, e turpëruar politikisht dhe e përtokur moralisht, duhej të ngrihej mbi hirin e përkalljes të saj, duke qenë e obliguar për të paguar dëmin e shkaktuar shteteve – viktima të saj, e njohur si “reparacione të luftës”. E vetmja që nuk përfitoi, madje me të drejtë, nga reparacionet, ishte Shqipëria e jonë, e cila, luftën për çlirim, e degjeneroi në luftë civile, qytetare e vëllavrasëse, me qëllimin e vetëm për ta gëzuar pushtetin filosllavi Enver Hoxha, me komunistët e tij lapanjozë, vegla servile ruso-serbo-sllave.
Populli vital, jetësor gjerman, i udhëhequr nga bijtë e tij mendje-ndritur, i pranoi kushtet e vëna nga koalicioni firues i LDB, i prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, për të dëmshpërblyer shtetet – viktima të fashizmit gjerman. Me atdhedashurinë e tij krenare, për vite me radhë, bëri punë të vullnetshme, me moton “Gjithëçka për rimëkëmbjen e Gjermanisë”, madje, pa asnjë pretendim për t`u paguar individualisht mundi dhe djerësa e tyre. Pra, punonin ditë e natë, vetëm për kafshatën e gojës, me qëllim të ringritjes të Gjermanisë, e cila ishte bërë gërmadhë nga lufta. Dhe, Gjermania u bë zonjë dhe, më pastaj, kryezonjë e Evropës.
Begatia e Gjermanisë, joshi varfanjakët e botës
Gjermania, në vitet `80-a kulmoi me ekonominë e saj të avancuar, duke u bërë fuqi e parë ekonomike evropiane. Ky zhvillim joshi, tej mase, edhe refugjatët nga vende me konflikte të brendshme apo në luftëra ndër shtetërore. Gjermania, me një sistem të përkryer ligjor e social, përcaktoi qartë pranimin dhe, më pastaj, largimin e refugjatëve, varësisht nga rrjedhat politike, në vendet nga kishin ardhur. Dhe, pritja e dhënia strehë e njerëzve në nevojë, ka funksionuar, mrekullisht mirë, në vite e dekada.
Satanikët islamistë, abuzuan mëshirën gjermane
Por, mjerisht, flukset e viteve të fundit, kryesisht, nga vendet arabe, islamike, kanë përmbysur shumëçka. Indoktrinimi fetar-islam, është sa agresiv, aq edhe masiv. Për ata, një i krishterë më pak të frymojë mbi tokë, është në të mirë të dogmës satanike islamike. Andaj, janë versulur me të gjithë arsenalin vrastarë: me mjete shpërthyese tritol e bomba e deri ke kallashi, pistolja, thika, hanxhari, sëpata, kundër popullit gjerman, i cili i priti miqësisht; ua shëroi plagët; ua hoqi morrat; ua mbushi barkun bosh me bukë; hapi dyert e shkollave për fëmijtë e tyre dhe për të rriturit kurset e gjuhës vendore, për t`i integruar në shoqërinë e emancipuar gjermane, evropiane.
Të gjithë këtë mirëpritje, shumë bukëshkalë të racës islamike, po e përbuzin neveritshëm, deri në përgjakjen e qytetarëve të pafajshëm, jo vetëm gjermanë, por edhe të kombeve tjera, që jetojnë në mirëkuptim e harmoni me popullin vendor. Qytetari gjerman, sot, është i rrezikuar nga terrori islamik në rrugë, në punë, në festë, në mort, në udhëtim, në mjediset kreative dhe kudo tjetër. Vetëm ngujimi në shtëpi, ende mbetet vend i sigurtë. Rjedhimisht, Gjermania “e ka futur gjarpërin në gji”,- siç shprehet, në sintezë, populli ynë.
Terroristët islamistë, si seksistë të nërkyer, të tërbuar e xhunglistë, e hedhin vetën në ajër, për të shkuar, turravrap, në botën e përtejmë, ku i presin të 72 virgjëreshat! Kur po vritej nga policia, një vrasës serik i njerëzve të pafajshëm, në trupin e tij iu gjet një pllakë metalike, e vënë në mbrojtje të organit gjenital, e ruajtur si “armë” e nevojshme, për të shfryer shtazërinë e tij, tek 72 hyrijat e xhenetit, parajsës! Dhe, kjo ndodhë tek dogmatët islamistë në epokën kozmike, në epokën e Internetit!!
Në Irak jeton ose, më sakt, jetonin komuniteti milionësh – jazid. Të konsideruar si të pa fe, ushtria bandë e Isis-it po i vret meshkujt, ndërsa femrat po i përdorin si skllave të seksit për ushtarët. Ato që po provojnë refuzimin, po i hedhin në zjarr të gjalla! Ja, deri ku kulmon krimi në emër të “Allah-ut”, në emër të “Profetit Muhamet”!!
Krimet makabre të terroristëve islamistë, të cilat sa vijnë e shumëzohen, kudo në Planetin tonë, vazhdojnë të përligjën nga shumë mendje-mykurë të besimit islam. Dhe, shumë imamë, hafije të djallit dhe të birit, të paguar mirë, bëjnë punën e satanit, duke u shërbyer me “suret” kuranike, në agjitimet e urrjetjes, kundër të gjithë atyre që mendojnë ndryshe nga ata, me referencë Profetin Muhamet. Pra, assesi nuk kemi të bëjmë me raste të veçuara e sporadike, por me një organizim të mirëfilltë terrorist e kriminal. Alarmi – SOS – është më akut se kurrë më parë.
Thonë se edhe të mençurit gabojnë. Me sa shihet, edhe Gjermania gaboi, kur nuk mendoi një zgjidhje të dytë, më të pranueshme, se sa strehimi i refugjatëve masiv islamistë brenda saj. Hapësirat e bollshme, në zona larg luftës, me mundësi të sigurimit të mbrojtjes, mund të ndërtoheshin kampinxhe, si strehimore masive, deri në përfundimin e luftës, në qetësimin e situatës. Dhe, këto strehimore mund të administroheshin për nevoja, që rrethanat politike e ushtarake do t`i diktonin në rajonet përkatëse.
Gjermania e shokuar nga terrori islamik
Sulmet e përsëritura kundër qytetarëve gjermanë, përfshi këtu edhe ata të origjinës jo gjermane, kanë ngjallur revoltën, zemratën e popullatës gjermane dhe të botës përparimtare e paqedashëse. Aktet e dhunës dhe të terrorit, i dënojnë edhe njerëzit e besimit myslimanë, të pa indoktrinuar nga dogma skajore islamike, të urrejtjes për të gjithë ata, që bashkëjetesën në Planetin tonë e shohin ndryshe nga shpellarët islamikë, të mykur e kriminelë.
Tingëllon si e pabesueshme, madje e tmerrshme, se vetëm brenda 10 (dhjetë) ditësh, pas masakrës ke “Olimpia” në Mynih, ku u viktimizuan me jetë, veç të tjerëve, edhe shqiptarët: Diamant Zabërxha, Armela Segashi, Sabina Sula, dy herë radhazi, autoritetet bavareze apelojnë popullin të ngujohen në shtëpitë e tyre, të mos lëvizin, nga frika e sulmeve terroriste!! Dhe, kjo ndodhë në Republikën më të madhe, më të begatë, më krenare të Gjermanisë; në Republikën e Bavarisë gjermane; në Republikën shtet brenda shtetit, siç thuhet “Shteti i lirë i Bajernit”; në kryeqendrën e Bavarisë, siç quhet e shkruhet “Mynihu qyteti më i bukur i botës”.
Për rrjedhojë, kërkohet që gruaja më e fuqishme e botës, kancelarja më jetëgjatë në detyrë, Angela Merkel, pas legjendarit Helmut Kohl, të largohet, të dorëhiqet. Sepse, me cilësorin e përsëritur “Mama Merkel”, të shumë mijëra refugjatëve nga vendet arabe, kanë penetruar në Gjermani dhe Evropë aq shumë terroristë islamistë, sa që siguria e qytetarëve gjermanë dhe e atyre evropianë është relativizuar, deri në përmasën e ngujimit në shtëpitë e tyre.
Shpellarët islamikë, përgjakën adolishëntët shqiptarë
Ishte e pritshme që edhe ne, shqiptarët, nuk mund të ishim imunë ndaj terrorit të islamistëve të indoktrinuar dhe fanatikë errëtakë, në mendje dhe shpirt, edhepse thirrën në “Allah” e “Muhamet”! Megjithëkëtë pritshmëri, vrasja mizore e rinorëve shqiptarë: Diamant Zabërxha, Armela Segashi, Sabina Sula si dhe plagosja e rëndë e 14 vjeçarit nga Kosova Lindore, ishte shokuese, e dhimbshme dhe e rëndë, deri në “plasje zemre”. 9 (nëntë) të ekzekutuarit me pistoletë, si dhe një duzinë të plagosurish, u përjetua rëndë, jo vetëm nga populli gjerman, shqiptar, turk, grek, që u goditën drejtëpërdrejtë, por edhe nga e gjithë bota përparimtare.
Vend-homazhi para lokalit “MacDonalds” ku ndodhi masakra
Në vend-vrasjen ke Qendra Tregëtare “Olimpia”, vërshuan qytetarët gjermanë të Mynihut, pavarësisht kombësisë, fesë, racës ngjyrore. Kurora, lule, qirinj të ndezur, shirita shkrimorë, flamuri shqiptar dhe gjerman, mbuluan hapësirën fatale, të skuqur me gjakun e derdhur të engjujve rinorë. Vazhdon pelegrinazhi i homazheve me përkulje e lot. Kombi gjerman dinë të respektojë dhimbjet e mëdha.
Personalitetet bavareze, qendrore dhe
konsullatat tona bënë homazhe
Personalitetet më të larta vendore, të Republikës të Bavarisë, të Mynihut, Ministri i Brendshëm Federal, De Meziere me stafin e tij dhe të tjerë, erdhën për homazhe dhe ngushëllime, në vend-vrasjen fatale. Për këtë rast, kancelarja Angela Merkel, mbodhi Këshillin e Sigurimit Kombëtar, me urgjencë. Janë në debate dhe analiza institucionet shtetërore, në kërkim të gjetjes të mënyrave, metodave të mbrojtjes të qytetarëve, nga terrori i shfrenuar dhe brutal i islamistëve vrastarë.
Konsulli i Përgjithshëm i Konsullatës për Bajern dhe Thuringen, Naser Idrizi me stafin konsullor: këshilltarin Faket Kajtazi, konsullin Hamdi Reçica dhe punonjësit tjerë, në kohë rekorde arritën në vend-ngjarje, ngaqë edhe Konsullata e Republikës të Kosovës, është vetëm disa dhjetra metra larg “MacDonalds-it”. Kryekonsulli Naser Idrizi, me stafin e tij, u qëndruan pranë familjeve që humbën fëmijtë e tyre të shumëdashur, në masakrën-terror ke Qendra Tregëtare “Olimpia” në Mynih. Ata u përkujdesën deri në kthimin e trupave të pajetë në Atdhe. Stafi i Konsullatës të Përgjithshme, me seli në Mynih, ka krijuar një bashkëpunim solid e harmonik me mërgimtarët numerikë shqiptarë, të cilët jetojnë dhe punojnë në Landet, Republikat e Bajern-it dhe të Thuringen-it.
“MacDonalds” – pikëtakimet e rinorëve
Dëshmitarët okularë, syparë rrëfejnë se në lokal kanë hyrë, njëherësh, 4(katër) të rinj, të cilët njiheshin me tyre. Njëri syrësh ka nxjerrë revolën nga gjiri (gjoksi) dhe ka shtenë, kryesisht, në kokat e të rinjëve. Në mes tyre, Diamanti dhe Sabina kanë ndërrua jetë në lokal, ndërsa Armela dhe bashkëmoshatari i saj shqiptar, nga Kosova Lindore, janë dërguar në spital, me plagë të rënda. Zemra e Armelës ka pushuar së rrahuri të nesërmen, ndërsa i riu, nga Kosova Lindore, edhepse i plagosur rëndë, deri në dyshimin e shprehur të mjekëve për ta shpëtuar, mbijetoi dhe kjo u cilësua si mrekulli dhe fat në fatkeqësi.
Shqiptarët në zi, për engjujt e tyre: Diamant
Zabërxha, Armela Segashi, Sabina Sula
Kosova dhe shqiptaria e tërë në zi kombëtare, për humbjen, amëshimin e engjujve të saj: Diamant Zabërxha, Armela Segashi, Sabina Sula. Dhimbja u bë pjesë e çdo familjeje shqiptare. Solidariteti i popullit tonë, në raste fatkeqësie e gjëme, është vlerë kombëtare. Trupat e pajetë të Diamantit dhe Armelës arritën nga Mynihu në tokën mëmë, për t`u prehur në përjetësi.
Por, për Sabinën, familja vendosi ndryshe. Nëna ngulmoi ta këtë pranë Sabinën e saj, tashmë, të ndjerë, sepse “dua ta kaloj një pjesë të jetës sime pranë vend-prehjes, varrit të saj. Nuk e përballoj mungesën e Sabinës në largësi. Ajo e vdekur në varr, unë gjysmë e gjallë mbi varrin e saj, më lehtëson, sado pak, se sa nga mërgimi i largët, ta shoh varrin një herë në vit”, – shprehet nëna, zemërplasur, e engjëllorës Sabina Sula.
Ceremonia e varrimit të Diamantit dhe e Armelës u bë brenda të njëjtës ditë, por në kohë të ndryshme, për të mundësuar pjesëmarrjen e qytetarëve të interesuar në të dy varrimet. Mijëra vetë u dhanë lamtumirën e fundit të dy engjujve të amëshuar në përjetësi. Dhimbje dhe lot gjithandej. Emrat e Diamantit, Armelës, Sabinës u bënë të njohur në Shqiptari dhe botë. Prej tani, këta emra do të shumëzohen ndër shqiptarët, duke u përjetësuar për mote e jetë.
Foto nga – E Pamja – për Armelën, babai Smajli i dyti nga e
majta, xhaxhallarët Fadili e Ramadani dhe pleqtë e fisit
Familja Segashi përballon
me dinjitet humbjen e Armelës
Familjet hapën – Të Pamet – tradicionale. Personalisht, asistova në ditën e parë pamore në Podujevë. Familja e madhe Segashi kishte siguruar një sallë madhore. Babai i Armelës, Smajli, 6 (gjashtë) xhaxhallarët e saj dhe familjarët tjerë: vëllazëri e kushërinj, prisnin dhe përcillnin shumë qindra qytetarë nga Podujeva me fshatra si dhe rrethe tjera të Kosovës. Njerëzit vinin në grupe, ulëshin veç sa për të ngushëlluar familjarët dhe lëshonin vendin për të tjerët, duke marrë një pjesë të dhimbjes me vete.
Vëllai i madh i shtatë vëllezëve Segashi, Ramadani, përkrah mixhës së tij, ishin në krye të pritjes. Vëllai i dytë Isufi dhe i treti Smajli – në anësore, ndërsa më i riu, Fadili, me të cilin jemi bashkëveprimtarë në Shoqatën e zëshme “Sali Çekaj”, në Pfaffenhofen të Bavarisë gjermane, lëvizte në përcjelljet e qytetarëve ngushëllues. Një pjesëmarrje masive, një solidaritet proverbial, tipik shqiptar, që lehtëson shumë në përballimin e një dhimbjeje sa të rëndë, aq edhe të papritur, siç ishte humbja e Armelës.
“Zbritja e arkivolit në varr, më fundosi edhe mua. U ligështova shumë e, ndoshta, u turpërova, por nuk arrita t`i kontrolloj emocionet, nga më të fortat në jetën time. Por, sot jam më i fortë. Ardhja e kaq shumë njerëzve për ngushëllime, po na jep forcë të gjithëve”,- thotë Smajli.
Pranë Smajlit ishte edhe djali i vetëm Arbnori. “E kam dashur shumë Pjetër Arbnorin e Shkodrës dhe të të gjithë shqiptarëve, prandaj në respekt për atë, pagëzuam djalin me emrin e tij”,- thotë Smajli.
Babai i Armelës, Smajli, shpalosi disa kujtime për vajzën, tashmë, të amëshuar. Pastaj iu drejtua djalit, Arbnorit: “Tani të kemi djalë dhe vajzë, duhet të zëvendësosh edhe Armelën ke ne”. Arbnori, që mezi përmbahej, jep shënjë aprovimi dhe i miklohet babait të tij, të dërmuar nga dhimbja e skajshme.
“Unë jam nënë, dhimbja është e madhe. Por, ka edhe vdekje më të rënda, se sa kjo e jona. Dhe, ajo ndjehet shumë e pikëlluar për Sabinën, shoqen e Armelës dhe Diamantin, si djalë hasreti, djalë i vetëm.
Kryeminstri i Bavarisë i dorëzon
kartë-vizitën Familjes Segashi
Një vit nga masakra shokuese në Mynihun gjerman dhe shqiptar – njëherësh, ngaqë në Bavari jetojnë rreth 42 mijë shqiptarë, megjithatë, ngjarja shokuese po kujtohet sikur të kishte ndodhur kësaj vere, në korrik.
Kryeministri bavarez, Horst Seehofer, ftoi në selinë e tij Familjen Segashi: “Masakra goditi gjithë Bavarinë dhe mëtej Gjermaninë. Pa siguri, nuk ka liri. Ne duhet të bëjmë gjithëçka, për të mbrojtur sigurinë tonë. E kemi përjetuar rëndë dhe vazhdojmë ta ndjejmë dhimbjen tuaj dhe të familjeve të viktimave të tjera, në masakrën e tmerrshme të korrikut të vjem. Kjo duhet t’ju shërbejë si forcë dhe ngushëllim”.
Ai u dorëzoi një dhuratë simbolike dhe -kartë-vizitën- e tij, duke e shoqëruar me fjalët: “Për të gjitha hallet që keni, zyra ime është e hapur për ju”, – i premtoi Familjes së Armela Segashit, kryeministri i Bavarisë Gjermane, Horst Seehofer.
