Nga Fahri Xharra
Nuk po shkoj aq larg në kohë, se kudo të prekësh del shqiptari; na del shqiptari gjatë gjithë historisë njerëzore herë si i mirë e herë si njeri i keq. Por, nëse do i mblidhnim të gjitha veprat e shqiptarëve, si ato të mirat, ashtu edhe ato të këqijat e t’i futnim në një kompjuter “vigan” për analizim; ne sot do ta udhëhiqnim botën. Më mirë, jo!
Greqinë e krijuan arvanitasit, Serbinë kelmendasit, Malin e Zi e bëmë ne me shqiptarët katolikë, myslimanë dhe ortodoksë.
Ne ishim boshti kurrizor i Perandorisë Osmane për 500 vjet. Turp apo krenari? Nuk e di si ta klasifikoj. Greqia, Mali i Zi dhe Serbia e konsiderojnë turp që shtetet e tyre u bënë nga shqiptarët; i fshehin faktet, i mohojnë formuesit, e shtrembërojnë historinë dhe e falsifikojnë atë, vetëm e vetëm t`i humbin gjurmët e krijuesit të shtetit të tyre.
A iu ka shkuar ndonjë herë ndër mend e të pyesni vetveten, historianin, hoxhën, priftin, popin, rabinin apo dreqin e mallkuar pse më së voni u krijua Shqipëria? Pse u deshën të huajt të marrin qëndrim për ruajtjen e 28 000 km 2? Pse jo më shumë?
Por, sidoqoftë sot e vazhdojmë me shkrimin, me një “fshehtësi” serbe të ruajtur si Top Secret. E pse të fshehin që shqiptarët ishin ata që e krijuan shtetin e parë serb?
Në vitet e krimeve serbe të Luftës së Parë Botërore (1914) një serb me ndjenja të njeriut, Dimitrije Tucoviq thoshte: “Mos me popullin që na mësoi të bëjmë shtet dhe na mësoi shkrim lexim”.
Sot pra, do të flasim për kelmendasit e Gjin Marash Kelmendit, nipi i të cilit Gjergji e bëri shtetin serb. Pse turqit e quanin Gjergji i Zi (Karagjorgje)?
Një libër me plot fakte bindëse, me burime te pamohueshme arkivore, një libër që kishte për të qenë nder sikur ta bënin shqiptarët. Por, nejse!
Duke e lexuar librin “Milorad Bošnjak – Slobodan Jakovljević: KARAĐORĐEVIĆI – skrivena istorija” (Karagjorgjeviqët – Histori e fshehur) lexon aq shumë burime arkivore dhe sikur ato të merreshin në dorë nga institutet shqiptare për studim, jo vetëm që do të pohonin atë që e kanë shkruar autorët e librit në fjalë, por do të jepnin edhe një grusht të rëndë manipulimeve serbe me të vërtetën tonë, por edhe më shumë do të zbardhej e vërteta e vërtetë për shqiptarët nga vetë arkivat serbe. Mjerim, mjerim për qasjen tonë ndaj vetvetes.
Në këtë libër dokumentohet që Karagjorjeviqët janë me prejardhje nga fisi katolik i kelmendasve. Gjyshi nga babai i Karagjergjit quhej Gjin Marash Kelmendi, dhe se Karagjorgjeviqët deri në vitin 1889 e festonin Shën Klimentin e Romës dhe vetëm pas këtij viti ata kalojnë në festimet ortodokse.
Konti francez Meriazh në vitet 1810, 1811 në mesazhet e tij raportonte që Kargjorgjeviqët ishin kelmendas shqiptarë. Duhet cekur që Mbretëria e Kargjorgjeviqëve deri në Luftën e Dytë Botërore e pohonte prejardhjen kelmendase. Stema e tyre ishte me shqiponjën e zezë, e zakonshme për fisnikët shqiptarë.
Libri është i ndarë në tre kapituj: “E vërteta e prejardhjes së Karagjorgjeviqëve”, “Dinastia e di (e dinte) rrënjën e saj”, “Karagjorgjeviqët dhe shoqëritë sekrete”.
Në mënyrë të dokumentuar jepen të dhënat origjinale për fisin e kelmendëve (faqe 9); pastaj citohet Arkivi Shtetëror i Kroacisë për shënimet e tregtarëve në Trieste (Itali), dokumente që ruhen në arkivin e Kishës pravosllave (serbo-ortodokse) në Trieste, ku shkruhet drejt për “vëllazërinë-fisin e Kelmendëve”.
Në fondin arkivor AS- ZAL-1/107, ruhet dokumenti “Jugosllovenska poshta” nr. 3535 e datës 07.01.1940 “Klimenti i njihovi oseçaji” (Kelmedasit dhe si e ndienin ata veten) të autorit Ibrahim Lutfiq.
Fakte, fakte… sikur të citoheshin të gjitha, do t’i humbet karakteri i këtij shkrimi publicistik. Por, shqiptarët duhet të hapin sytë.
Autorët e librit më tej shtojnë: “…duke gjurmuar e kërkuar fakte më bindës për paraardhësit e Kargjorgjeviqëve arritëm në përfundim që çelsi i hulumtimeve është Andrija Luburiq të publikuar në veprat e tij. Pjesët e papublikuara të hulumtimeve të Luburiqit ruhen fondin arkivor me vlerë të mashe ZAL, Arkivi i Serbisë në Beograd. Ato ruhen me xhelozi dhe për publikun janë të panjohura. Ja një faqe nga libri i Lubiriqit:
Autorët e librit e cekin edhe këtë dokument, ku thuhet që në kryengritjen e përbashkët të fiseve Kuçi, Kelmendi, “Vasojeviqët”, “Bratonozhiqët”, “Biberajt” dhe të tjerë në vitin 1737 u ngritën edhe myslimanët (shqiptarët mysliman fxh), të cilëve iu erdhi në ndihmë edhe ushtria austro-hungareze.
Dhe kështu, ky libër duhet patjetër të përkthehet në shqip dhe të shihen të gjitha makinacionet serbe në fshehjen e një të vërtete të madhe që Serbinë si shtet e krijuan shqiptarët, saktësisht kelmendasit.
