Namik Selmani
Festa e Plisit
Agim Deskut një Plisi të fort të poezisë së Kosovës
Mbi plis të bardhë e solla bjeshkën
Me gaz e shend, me një tupan
Dhe shkrova fjalë si vaj për jetën
dhe dorë më dorë e ngrita lart.
Me plis të bardhë urova dasmën
Në palë të flokut kur vura mollën
Në besë të burrit rizgjova fjalën
Kur buzëtharë e putha tokën.
Në bashkë të leshit që Lokja tirrte
Kam thurur fije sa u zbardh nata
Dhe kënga rrodhi ortek në brigje
Në log kuvendi më erdh piskama.
Kur korra grurë në palcë të bjeshkës
Një plis të ri ia vura nipit
Ndër sy të ngrohtë, me zjarr të zemrës
Ia dhashë polenin e urimit.
E Festë e Plisit ma rinon hapin
Kur vij tek ti, o kullë e lashtë.
E grykë më grykë, vëllam me malin
Rizgjoj në dimër diell e hanë.
Një plis të bardhë ia vë lahutës
Tek nis një këngë majekrahu
kur shtroj ngadalë brumin e bukës
Kuqon një fjalë si cohë bajraku.
Më gjoks të fortë po e shkrij plumbin
E plis i bardhë më bën kreshnik
Një fjalë të bardhë si sqep pëllumbi
Për ju e sjell si vëlla, si mik.
Më sillni bre një tingull lodre
Se sot kam festë e nuk kam mord.
Thërrisni çika e zgjoni kroje
Ta bëjmë këtë log pranverë të ngrohtë!
Një faqe skuq porsi qershia
Kur plisin vë te djep i vatrës
Të nderë telat çiftelia
Kur marr një valle në sytë e Bacës
E thërraas Zana që të zgjoj kroje
Po kërkoj mjaltë që të mjaltos shpirtin
Mbi plis të bardhë po pres dëborën
Kur dita pret zërin e nipit.
Dërgoi për publikim, Gjin Musa, gazetar
