Nue Oroshi
Një pjesë e shqiptarëve historikisht kanë vajtuar dhe gjemuar për pushtuesit të cilët i kanë pushtuar trojet etnike shqiptare gjatë shumë shekujve të historisë. Siç është bërë tash më e ditur se pushtuesit më të ashpër në tokat shqiptare janë pushtuesit karpatian dhe ata aziatikë të cilët për plotë gjashtë shekuj me radhë pushtuan tokat shqiptare, vranë, dhunuan, masakruanë dhe bën çka ju ra për dore. Por gjatë këtij rrugëtimi gjashtëshekullor pushtuesit serb e turq gjetën edhe bashkëpuntorë në trojet tona shqiptare.
Ky bashkpunim në mes të këtyre dy pushtusve sot e asaj dite ka lënë pasojat në trojet shqiptare. Për faktin se aty këto tek familjet pa traditë dhe tabanë kombëtar kanë arritur që ta lanë farën e tyre dhe kjo farë fatkeqësisht është shumzuar dhe është perzier. Nuk është e rastësishme sot që të shiturit tek serbët dhe bashkëpuntorët e tyre të mbrojnë interesat e tyre. Historikisht është i njohur fakti se në shekullin e kaluar dy pushtuesit më të egër të trojeve shqiptare turqit në vitin 1912 dhe serbët në vitin 1999 u dëbuan nga trojet shqiptare falë qendresës shekullore të shqiptarëve dhe përkrahjes së botës perëndimore konkretisht Amerikës, Gjermanisë, Anglisë, Austrisë dhe shumë shteteve perëndimore miq tradicionalë të shqiptarëve. Por fatkqesisa është se mbetjet aziatike e karpatiane si dhe mbetjet e ideologjisë komuniste që është fryt i karpatizmit janë shumuar në botën shqiptare dhe dita-ditës janë duke e rrezikuar qenien kombëtare.
A nuk është tragjike që pushtuesit pesë shekullor sot të quhen vëllezër jo nga qytetarët e thjeshtë por nga Presidenti i Kosovës Hashim Thaqi e Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama. Kjo vërtetë nuk don koment dhe don një studim të hollësishëm psikologjik se si është kjo çështje e mundur. E njëjta gjë është edhe tek mbeturinat karpatiane të cilët e sulmojnë luftën e shenjët te Ushtrisë Çlrimtare të Kosovës dhe i mbrojnë politikat e Çubrilloviçit Garashaninit, Andriqit e shumë viçave tjerë që elaborat e kishin shfarosjen e shqiptarëve siç është rasti me Shkëlzen Gashin, Baton Haxhiun e ndonjë tjetër. Historikisht tek popujt e robëruar krijohet një mllef dhe një inat për robëruesin sa që duhet kaluar edhe shekuj me radhë dhe marëdhëniet ndërshtetërore nuk vendosen në binarët e duhur. Edhe nëse vendosen ato mardhënie ata gjithmonë i kujtojnë pushtuesit dhe masakruesit veprat që i kanë kryer.
Kurse unë e shtroj pyetjen pa dallim partie apo ideologjie. Pse për 20 vjet institucionet e Kosovës nuk arritën që ta dërgojnë një Padi për krime të luftës kundër krimineleve serb? Pra 20 vjet nuk janë pak që të mos i regjistrosh dhe dokumentosh krimet dhe gjenocidin që ka kryer Serbia në Kosovë. Pse prej vitit 1912 e deri në vitin 2020 kanë kaluar 108 vite të ekzistimit të shtetit shqiptar dhe asnjëherë asnjë dosje e krimit për krimet e turqeve nuk është dërguar në gjykatat ndërkombëtare të drejtësisë. Kjo është për ta studiuar në thellësi mentalitetin e politikanëve shqiptar gjatë shumë shekujve. Kjo fletë qartë se politikanët tanë pas pushtimeve shumë shpejt i kanë harruar pushtimet e tokave shqiptare apo edhe me keq një pjesë e tyre kanë bashkëpunuar shumë ngushtë me ish pushtuesit.
Këtu shihet edhe një zbehje tek një pjesë e shqiptarëve për luftërat heroike të Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, për luftërat e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit. Ende institucionet shkencore në Kosovë dhe Shqipëri nuk organizojnë sesione shkencore për luftërat e Shaban Polluzhës e Mehmet Gradicës, Ndue Përlleshit e Profesor Ymer Berishës dhe shumë e shumë nacionalistëve shqiptar. Edhe në Shqipërinë e cunguar ende asnjë institucion shkencor nuk ka organizuar asnjë akademi shkencore per luftën heroike të Kapidan Mark Gjon Markut me shokë dhe luftëtarë, që është luftë e rrallë dhe qëndresë shumë e fortë që ju bëhej dominimit të ideologjisë ruse në Evropë.
Këto gjëra ndodhin nga fakti i dashurisë së të pushtuarve ndaj pushtuesit. Për t’u hequr kjo dashuri e të pushtuarve ndaj pushtuesit duhet veprim kombëtar dhe bashkëpunim të ngushtë me shtetet mike të shqiptarëve në këtë rast Amerikën, Anglinë dhe Gjermaninë.