Nexhat Halimi
Gjysmë në ëndërr iknim fytit lidh me erën shall
Ja në radhë mes atyre shkruar në këtë vetëtimë
Me `i libër e `i fletore e `i laps të thyer në shpinë
Arrinim në shkollë me frikë dhe me kaq mall
Te stufa e shkollës mësuesi na i thate shtrojsat
Zbathur qëndronim me këmbë akull ndo`i orë
Jashtë frynte binte shtëllunga e shtëllunga borë
Vetëm t`i mësonim kaq të uritur 36 shkronjat
Mësonim për Lulin e vocërr të Migjenit poet
Për mollën e kuqe të zjarrit të varfër të vetmuar
Për udhën e jetës nga do ecim jetës ndërmjet
Cili baltës shkeli do të bëhet arkitekt i zgjuar
Tjetri prapë ngeli dëshirat t`i lulëzojë me fëmijë
Zot përsëri jetën e vogël për ta shpëtuar në gji`
