BLM lëvizje e pastër marksiste e maskuar si trazirë absurde raciale

“Unë nuk i mbështes protestat e dhunshme të BLM. Jo Absolutisht JO, sepse kjo nuk është lëvizja jonë. Është një lëvizje që na është dhënë nga ju e dini, George Soros dhe djemtë e tij të mbretit f **. Ata panë se si po shkonin gjërat dhe nuk donin që ajo të kthehej lëvizje si në vitet ’60 – atje ku fillojmë të kemi lëvizjen tonë reale.” – Lord Jamar

Klajd Kapinova

Këngetari, producenti dhe aktori Lorenzo Dechalus (1968), i njohur me emrin e bisnesit si Lord Jamar, është një reper amerikan, DJ, producent disqesh, aktor dhe opionist në disa në radio muzikore, kulturore, sociale etj.

Jamar, është anëtar i grupit hip hop të quajtur Brand Nubian, i cili, u formua në vitin 1989. Ai, është i ftuar i shpeshtë në kanalin VladTV, ku ai ka tërhequr vëmendjen për komentet e tij, për çështje sociale siç janë racizmi, seksizmi dhe homofobia.

Ai ka lindur në Bronx, New York City, por u rrit në New Rochelle, NY. Jamar, ka marrë shumë nga trashëgimia e babait të tij afrikano guajanas. Ai është më i madhi i tre vëllezërve.

Këngëtari u njoh me muzikën hip hop në vitet 1970, përmes një shoku që jetonte në lagjen e tij, dhe ai dëgjonte kaseta muzikore të The Cold Crush Brothers, Grandmaster Flash dhe The Furious Five dhe The Sugarhill Gang etj.

DJ Daryll C of Crash Crew, dikur e merrte Jamar në shfaqjet e hip hopit në New York City.

Ai kishte një histori jo të mire, mbasi Jamar shiti kokainë, gjatë viteve të tij të adoleshencës. Por një ditë ai u ndal nga kjo rrugë e gabuar, pasi njerëzit që ai e dinte se merreshin me drogë morën aktakuza të dënueshme nga gjykatat dhe përfunduan në burg…

Reperi, u largua nga shkolla e mesme në klasën e nëntë dhe bëri disa punë të ndryshme afatshkurtra, para nënshkrimit të një marrëveshje me një studio muzikore.

Jamar dhe Puba, filluan regjistrimin e demonëve pasi Puba pa Jamarin që po kërcente bukur në një park publik.

Kur Puba la një grup që ishte me të, ai dhe Jamar morën Sadat X dhe vendosën të formojnë grupin muzikor Brand Nubian. Të tre filluan të punojnë me pasion në studion e Jazzy Jay, pavarësisht se nuk kishin para të mjaftueshme për të paguar kohën në studio.

Kënga e parë që Brand Nubian bëri u titullua “Unë nuk jam duke dalë kështu“. Grupi përfundimisht u regjistrua në Elektra Records. (https://www.youtube.com/watch?v=VQm6lK28L2o.)

Albumi i parë në studio i Nubian “Një për të gjithë”, doli në publik në vitin 1990. Ai mori vlerësimin e lakmuar “Pesë mik” nga revista The Source, dhe vlerësohet si një nga albumet më të mëdha hip hop të të gjitha kohërave.

Disa kohë gjatë fundit të vitit 1990 dhe fillimit të 1991, Grand Puba braktisi Brand Nubian.

Jamar, ndërtoi një studio të tij private në bodrumin (katin e nendheshëm) e Sadat X dhe filloi të nxirrte këngët e albumeve të reja.

Jamar prodhoi të gjithë albumin e dytë në studio të grupit, In God We Trust (1993), ndërsa Sadat X e ndihmoi në gjetjen e mostrave.

Jamar pretendon të ketë jetuar në të njëjtën ndërtesë si Jay-Z në Brooklyn, si dhe duke dëgjuar albumin e tij të parë në studio, Reasonable Doubt (1996), para lëshimit të tij.

Si aktor, Jamar, është më i njohur për rolin e tij në serialin televiziv Oz.

Ai gjithashtu ka bërë bashkëpunuar me artistë të tillë si Dead Prez, të cilin ai e zbuloi rastësisht, Buckshot, Shaka Amazulu i 7-të dhe Tom Browne.

Reperi dhe aktori Jamar, nxori në qarkullim albumin e tij të pare, kushtuar Kombit të Zotave dhe Tokave, në qershor të vitit 2006.

Duke qenë i ndjeshëm dhe realist, ndaj temave sociale të ditës, në komunitetin afrikano ameirkanë, Jamar, deklaroi se “homoseksualët nuk kanë vend në hip-hop“, gjë që bëri që ai të karakterizohej nga disa në media liberale globaliste të majta si pikpamje homofobike.

Anarkia në kulturën e zakonshme të organizatës marksiste BLM

BLM si lëvizje u bashkëthemelua nga tre organizatorë të komunitetit me ngjyrë afrikano amerikanë: Alicia Garza, Patrisse Cullors dhe Opal Tometi.

Garza, Cullors dhe Tometi u takuan përmes “Black Organizing for Leadership & Dinjity”, një organizatë kombëtare, që trajnon organizatorët e komunitetit.

Ata filluan të pyesin se si do të përgjigjen ndaj asaj që ata panë si zhvlerësim të jetës së me ngjyrë pas lirimit njeriut të bardhë me mbiemrin Zimmerman.

Aktivisja Garza, shkroi një postim në Facebook të titulluar: “Një shënim dashurie për njerëzit e zinj“, në të cilin nënvizoi: “çështja e jetës e njerëzve me ngjyrë“.

Aktivisja tjetër liberale e grupit, Cullors u përgjigj: “#BlackLivesMatter”. Tometi pastaj shtoi mbështetjen e saj për BLM. Kjo organizatë lindi si një fushatë sensibilizuese në internet.

Protestat e BLM në Ferguson

Protesta në Ferguson, Misuri, më17 gusht të vitit 2014. Në gusht 2014, anëtarët e BLM organizuan protestën e tyre të parë brenda vendit, në formën e një lëvizje “Black Lives Matter Freedom Ride” to Ferguson, Misuri pas të shtënave mbi afrikano amerikanin Michael Brown.

Më shumë se pesëqind anëtarë zbritën në Ferguson, për të marrë pjesë në demonstrata jo të dhunshme. Nga shumë grupe që zbritën në Ferguson, Black Lives Matter doli nga Fergusoni si një nga grupet më të organizuara dhe më të dukshme, duke u bërë i njohur kombëtarisht si simbolik i lëvizjes në zhvillim.

Që atëherë dhe deri sot në vitin 2020, Black Lives Matter ka organizuar qindra protesta dhe demonstrata “paqësore”.

Duke u zgjeruar përtej protestave në rrugë, BLM është zgjeruar në aktivizëm në kampuset e kolegjeve amerikane, siç janë protestat e Universitetit të Misurit në vitin 2015-2016.

Shtrirja e  lëvizjes marksiste

Cështja e jetës së n jerëzve me ngjyrë përfshin ato tradicionalisht në kufijtë e lëvizjeve të lirisë së tyre. Në uebfaqen e Rrjetit Global Lives Matter Global thuhet se Black Lives Matter është “një kontribut unik që shkon përtej vrasjeve jashtëgjyqësore të njerëzve me ngjyrë nga policia“.

Të tre themeluesit e BLM janë gra, dhe Garza dhe Cullors identifikohen si më të qeta, kurse Elle Hearns, që është një nga organizatorët themelues të rrjetit global, është një grua transgjinore.

Themeluesit besojnë se prejardhja e tyre i ka hapur rrugën, që BLM të jetë një lëvizje gjithëpërfshirëse.

Ajo ka mungesë të theksuar të transparencës financiare. Disa vëzhgues kanë deklaruar se organizata jofitimprurëse Black Lives Matter nuk tregon transparence në mënyrë të duhur se për çfarë shpenzohen kontributet e tyre financiare.

Sondazhet: E gjithë jeta pavarësisht racës dhe origjinë ka rëndësi

Perceptimi i popullatës amerikane për BLM ndryshon në mënyrë të konsiderueshme sipas racës.

Sipas një sondazhi të shtatorit 2015 mbi marrëdhëniet në racë, gati dy të tretat e afrikano amerikanëve kryesisht pajtohen me çështjen e jetës me ngjyrë, ndërsa 42% e amerikanëve të bardhë nuk janë të sigurt ose nuk kanë një mendim për çështjen e jetës së njerëzve me ngjyrë.

Nga personat e bardhë të anketuar, 41% menduan se Black Lives Matter mbron dhunën, dhe 59% e të bardhëve menduan se BLM shpërqendroi vëmendjen nga çështjet e vërteta të diskriminimit racor.

Për krahasim, 84% e personave të zezë të anketuar menduan se BLM ishte një lëvizje jo e dhunshme, dhe 26% e zezakëve mendonin se levizja në fjalë shpërqendroi vëmendjen nga çështjet e vërteta të diskriminimit racor.

Në pyetjen nëse “Lështja e jetës së njerëzve me ngjyrë”, ishte kryesisht një lëvizje apo kryesisht një slogan, 46% e të bardhëve dhe 67% e zezakëve menduan se është kryesisht një lëvizje.

Një sondazh i ngjashëm në qershor 2016 zbuloi se 65% e të rriturve të zezë amerikanë mbështesin çështjen BLM dhe 40% e të rriturve amerikanë të bardhë e mbështesin atë.

Pesëdhjetë e nëntë përqind e amerikanëve të ngjyrë afrikano amerikanë, menduan se çështja e jetës së tyre “do të ishte e efektshme, në planin afatgjatë, për të ndihmuar ata të arrijnë barazinë” dhe 34% e amerikanëve të bardhë kishin të njëjtin opinion.

Një studim i Harvard-Harris për vitin 2017, zbuloi se 25% e të bardhëve dhe 73% e njerëzve me ngjyrë, kanë një pamje të favorshme për lëvizjen.

Por amerikanët. mendojnë se BLM është vetëm për vete dhe jo për jetët e komuniteteve të tjera me ngjyrë. Kështu jeta duhet të ketë rëndësi për të gjithë njësoj, në një shtet demokratik sikurse janë SHBA, si: jeta e bardhë, jeta aziatike, jetët hispanike dhe jeta amerikanëve indianë. E gjithë jeta ka rëndësi.

Organizata BLM nuk i ndihmon njerëzit me ngjyrë. Anëtarët e saj shpesh veprojnë të papjekur dhe të padrejtë, duke bllokuar rrugët dhe justifikuar trazirat.

Fakti, që ata promovojnë dhe justifikojnë trazirat, nuk është befasuese, duke marrë parasysh që themeluesja e tyre Alicia Garza lavdëroi vrasësin e dënuar të policisë Assata Shakur.

“Kur përdor kërkesën e fuqishme të Assata në punën time organizative, unë gjithmonë filloj duke ndarë nga vjen, duke shkëmbyer në lidhje me rëndësinë e Assata për BLM…” http://ww.thefeministwire.com/2014/10/blacklivesmatter -2 / Lëvizja BLM ka shkaktuar krime kundër urrejtjes kundër të bardhëve në St Louis dhe New York City.

Në vitin 2014, gjatë trazirave në Ferguson, një grup i adoleshentëve mbështetës të BLM bllokuan me vdekje një burrë të bardhë, të quajtur Zemir Begic, pasi thirrën “vrisni të bardhët“.

Adoleshentët kishin marrë pjesë në një miting Micheal Brown para sulmit. http://www.dailymail.co.uk/News/article-2855535/St-Louis-teens-beat-motorist-32-death-hammers-sparking-protests-Bosnian-community.html.

Më vonë në vitin 2014, Ismaaiyl Brinsley i cili u frymëzua nga BLM u dërgua në NYC dhe vrau oficerët e NYPD-së, Rafael Ramos dhe Wenjian Liu, në shenjë hakmarrje për të shtënat e NYC dhe Ferguson.

40% Pro dhe 60% Kundër BLM

Organizata BLM, vazhdon të zgjerohet dhe ka më shumë ndikim vetëm tek njerëzit me ngjyrë.

BLM, u themelua fillimisht në vitin 2013, në përgjigje të lirimit të George Zimmerman, i cili, vrau afrikano ameikanin Trayvon Martin.

BLM, deklaroi, se: “Ne kemi hapësirë, që vëllezërit dhe motrat transgjinore të marrin pjesë dhe të drejtojnë… ”

Organizata, gjithashtu përqendrohet në një kauzë të shumë majtë marksiste.

Uebfaqja BLM deklaron se grupi përqendrohet në “çështje që lidhen me padrejtësinë racore, brutalitetin e policisë, reformën në drejtësi penale, imigracionin e zi, padrejtësinë ekonomike, LGBTQIA dhe të drejtat e njeriut, padrejtësinë mjedisore, qasjen në kujdesin shëndetësor, qasjen në arsim cilësor dhe të drejtat e votimit dhe shtypjen.

BLM ndjek me perpikmëri ideologjinë e Karl Marx-it

Black Lives Matter, nuk vë në dukje konkretisht se ata janë marksistë në faqen e saj të internetit, por një nga krijuesit e organizatës pranoi se ata pajtohen në ideologjinë e Karl Marx.

Në një video të rishfaqur rishtas nga 2015, bashkëthemeluesi i Rrjetit Global Lives Matter Global Patrisse Cullors, zbulon se ajo dhe krijuesit e saj të tjerë BLM janë “marksistë të stërvitur“.

“Vetë dhe Alicia në veçanti jemi organizatorë të trajnuar. Ne jemi të trajnuar si marksistë,” tha Cullors në intervistën për 2015. “Ne jemi tejet të aftë për llojet e teorive ideologjike“.

Black Lives Matter vijon në gjurmët e grupeve radikale revolucionare në ShBA, të cilët kanë qenë të ndikuar nga marksizmi, përfshirë Weather Underground dhe Partia e Pantherit të Zi.

Cullors: “Qëllimi ynë është ta nxjerrim Trump jashtë funksionit”

Ajo gjatë një paraqitje në kanalin televiziv ultra globalist e markist të quajtur CNN, kërkoi që Presidenti Donald J. Trump të hiqte dorë nga detyra menjëherë.

Ajo nuk deklaroi asnjëherë kundër Obamës, sepse ai është si ajo pjesë e komunitetit afrikano amerikanë, ndërsa Presidenti Trump nuk është njeri me ngjyrë. Ky është racizëm i hapur, i mbeshtetur fuqishëm nga protestuesit anarkistë dhe makina e shfrenuar e mediave globaliste të majta amerikane e nderkombëtare.

“Trump, jo vetëm që nuk duhet të jetë në detyrë në nëntor, por ai duhet të japë dorëheqjen tani,” i tha Cullors Jake Tapper.

Ajo vijoi: “Trump, duhet të jetë jashtë funksionit. Ai nuk është i përshtatshëm për zyra. Dhe kështu ajo që ne do të kërkojmë është një veprim për të nxjerrë Trump jashtë. Ndërsa ne gjithashtu do të vazhdojmë të presim dhe presion nënkryetarin Joe Biden, rreth politikave dhe marrëdhënieve të tij me policin dhe kriminalizimin. Kjo do të jetë e rëndësishme. Por qëllimi ynë është ta nxjerrim Trump jashtë“.

Në të kaluarën, Cullors e ka krahasuar Presidentin Trump me Adolf Hitlerin në shumë raste.

Më herët, u publikua një raport që pretendonte se krahu kombëtar i Black Lives Matter harxhoi miliona dollarë për udhëtime dhe kompensime gjatë tre viteve të fundit fiskale, por vetëm 6% e shpenzimeve të BLM shkuan në kapitujt lokalë dhe organizatat bazë.

BLM është JOKE!

Emri i saj është Nestride Yumga. Ajo është një banore me ngjyrë, që prej shumë vitesh jeton dhe punon në D.C. Ajo doli në rrugë, për të thënë të vërtetën, se “BLM, është një organizatë hipokrite”.

Një banore e D.C., u përball me protestuesit e Black Lives Matter (BLM), në një demonstrim të dhunshëm mbi vdekjen e George Floyd në Washington, DC, duke i quajtur ata hipokritë.

“BLM, është një shaka. Ju jeni racistët!”, thotë Nestride Jumga, një qytetar amerikane, me origjinë nga Afrika.

“Shkoni në Chicago. Ata nuk kanë shkolla dhe vdesin çdo ditë. Ata nuk kanë rëndësi (për ju), sepse ju nuk nuk u intereson vdekja e dhjetra afrikano amerikanëve, të cilët vrasin njeri tjetrin cdo ditë…”, u tha ajo protestuesve.

Një grua demostruese e irrituar, i tha Jumgës, që të shkonte në shtëpinë e saj, sepse askush nuk donte të dëgjonte, se çfarë kishte për të thënë kundër BLM, por qytetarja guximtare me ngjyrë vazhdonte të fliste me kurajo fjalë kritike para turmës të eksituar, që kishin dalë jashtë kontrollit…

Ajo vazhdoi të fliste: “Ju jeni grup hipokritësh! Shkoni në Juglindore D.C., Verilindje D.C. U thuaj atyre që jeta e njerëzve me ngjyrë ka rëndësi! Nëse ka rëndësi, duhet të ketë kudo rëndësi. Ju djema jeni hipokritë, doni vetëm vëmendje. Jetët e njerëzve me ngjyrë, duhet të kenë rëndësi kudo. Nuk duhet një polic i bardhë, për të vrarë një person me ngjyrë (për jetën e tyre).… Kur njerëzit me ngjyrë vrasin njerëz me ngjyrë, ata nuk do të dalin në rrugë në protesta dhe nuk e bëjnë gjithë këtë MUT këtu.”

“Jam krenare për vendin tim dhe nuk dua që vendi im të portretizohet si ky. Vdekja e Floyd, nuk duhet të jetë një mundësi për grupet, që t’i bëjnë njerëzit të ndjehen si viktima. Ata shtoren dhe lozin mjeshtërisht rolin e viktimës. Askush nuk është viktimë këtu. Viktima e vetme këtu është George Floyd. Ata jane mendjelehtë dhe dikush luan me ndjenjat e tyre të papjekura…” (Breitbart News, Amy Furr & Matt Perdie)

Hipokrizia në zemër të BLM

Lëvizja BLM, humbi shumë mbështetje në publik, kur drejtuesit e saj të lartë, nuk arritën të dënojnë dhunën, djegiet, vrasjet e mbi 11 policëve dhe plagosjeve e mijëra të tjerëve) 8 prej të cilëve i përkasin komunitetit afrikano amerikanë) dhe plaçkitjen e përhapur të bërë pas vdekjes së George Floyd, sipas Rob Smithit të Turning Point të SHBA.

Një protestues përballet me policinë në Baton Rouge. Shumë protestues zgjedhin të përshkallëzojnë tensionin dhe të rrisin mundësinë e dhunës.

BLM, filloi si një lëvizje për t’i dhënë fund frikës. Kjo është frika, që ndjejnë shumë amerikanë me ngjyrë, kur bëhet fjalë për bashkëveprimin me zbatimin e ligjit.

Frika në fjalë, mund ose nuk mund të justifikohet, por është e vërtetë, dhe një shoqëri ku qytetarët e pafajshëm jetojnë nga frika e atyre, që pretendojnë t’i mbajnë të sigurt ata janë një problem i madh.

Por çështja e jetës së njerëzve me ngjyrë, ose të paktën një numër jospecial i përkrahësve të saj, është bërë një lëvizje për nxitje të frikës.

Pak kohë më parë, një njeri i armatosur në Dallas, hapi zjarr ndaj policies, në përfundim të një demonstrate të anarkistëve maksistë BLM, duke vrarë pesë oficerë dhe plagosur disa të tjerë.

Micah Johnson, me pistoletë, i tha një negociatori pengjesh, se ai ishte i zemëruar në emër të Black Lives Matter dhe “donte të vriste njerëz të bardhë, veçanërisht policë“.

Faqja e Facebook e Johnson-it, zbuloi një prirje për racizmin me ngjyrë, dhe ai ndoqi një grup në Facebook të quajtur “African American League League”, i cili, inkurajoi ndjekësit të “Attack everything in black except mail man” dhe “spërkat derrat me gjak“.

Johnson, duket se ka qenë pasqyra apo kopja e sjelljeve Dylann Roof, nacionalistit të bardhë, që vrau nëntë njerëz me ngjyrë në kishën episkopale Emanuel Afrikan Metodist në Charleston, S.C, vitin e kaluar.

Do të kishte kuptim nëse, në vazhdën e Dallasit, oficerët e policisë në të gjithë vendin janë të frikësuar – dhe, me të vërtetë, ata janë. “Si nuk mund të kesh frikë?” – thotë rreshteri i policisë së Bostonit, Mark Parolin për gazetën Boston Globe.

Oficeri Sammy Mojica, i tha gazetës, “Ndonjëherë ne ndjehemi sikur duart tona janë të lidhura pas shpinës dhe njerëzit janë jashtë për të na marrë“.

Dhe kjo frikë përbën atë që kanë ndjerë oficerët për tre vjet. Në qershor të vitit të kaluar, gazeta liberale Daily News, që botohet në New York, botoi editorialin me titull: “Frika, ka kapur Departamentin e Policisë në New York. Policët e qytetit janë trembur të bëjnë punët e tyre.”

Ndjenjat e policëve aktualisht janë kronikuar në mënyrë shteruese në librin e ri të Heather MacDonald, “Lufta kundër policëve“.

Libri, citon një oficer nga Los Angeles të zonës së Jugut dhe Qendrore, duke përshkruar pikëpamjet e kolegëve të tij: “Djemtë në kafene po i thonë njëri-tjetrit: ‘Nëse dilni nga makina juaj, jeni çmendur, nëse nuk keni ndonjë telefonatë.”

Kjo është pjesërisht rezultat i dhunës, që demonstratat anarksite marksiste të Black Lives Matter kanë shfaqur, me qëllim ose jo, në vende si Ferguson, Minneapolis, Baltimore etj.