Botimet e Ajet Shales ne pake vite po mbyll vellimin e 10-të te botimeve.
Shume pronovime, disa çmime, shume shkrime dhe intervista ne mediet Shqiptare dhe te huaja.
Ajet Shala ka botuar edhe ne gjuhen Italiane, krijimet e tija, po le ti hedhim nji sy profilit poetik te ketij poeti te apasionuar pas krijimtarisë poetike. Ajet Shala, emblemë e poezisë Shqiptare, poeti qe me aq perkujdesje ju kushtohet herojve te luftes, jetes së perditëshme, dashurisë, emigrimit, e thane troç, njeriu qe prek çdo fushe te jetes së perditëshme.
Ajet Shala flet dhe jeton me poezinë, prandaj edhe shkruan, krijon dhe boton pa reshtur.
Gjin Musa, gazetar
Ajet Shala u lind në fshatin Kopiliq, KK Skënderaj. Shkollimin fillore e kreu në Turiçec. Ndërsa, gjimnazin në Skënderaj. Studimet universitare në Prishtinë, në fakultetin juridik. Është jurist i diplomuar, gjeneratë e viteve të 80-ta, aktivist dhe pjesëmarrës i dalluar në çështjen kombëtare dhe në demonstratat e vitit 1981. Pas diplomimit në juridik një kohë si i pa punë dhe me ndërhyrjen e Serbisë në sistemin kushtetues në vjeshtën e vitit `89 detyrohet të largohet nga atdheu për në mërgim, pikërisht në Zvicër.
Nga viti 1990 është kontribues shumë i dalluar në çështjen kombëtare, në veçanti në vendlindje dhe në komunën e Skënderajt, donator i parë i medikamenteve kyqe të kërkuara në atë kohë në Kosovë, duke i ofruar Shoqatës Nëna Terezë, në Skënderaj medikamente në vlerë 3600 fr. Klubit Futbollistik “Drenica” në Skënderaj i ka dhënë paisje në veshmbathje sportive në vlerë prej 3750 fr. dhe që nga viti `90 e gjer në fillim të luftës në Kosovë.
Përmes Shoqatës Nëna Terezë për çdo vit u shpërndau nevojtarëve të fshatit Kopiliq nga 5000 kg miell falas.
Shkollës së Turiçevcit, në vitin `96 i bleu drutë për ngrohje në vlerë prej 2000 DM dhe komplet xhamat e shkollës në vlerë 650 DM, si edhe për disa vite me radhë ndihmë në libra e fletore nxënësve të kësaj shkolle. Aktivistë i dalluar i Grupit të Emergjencës në Zvicër, pas fillimit të luftës.
Me kontribut prej 18.000 fr.ch kryesisht në fondin “Vendlindja thërret”, ndihmë shtabit të UÇK-ës në Aqarevë me armatim e municion, aktivist dhe shtyllë në Lëvizjen mbarë kombëtare UNIKOMB, ku në verën e vitit 2012, organizoi tryezën shkencore në Skënderaj për heroin që sfidoi historinë, Milosh Nikollë Kopiliqin dhe bëri rindërtimin e inaugurimin e Bunarit të Milosh Kopiliqit në Kopiliq të ulët, i vjetër që nga viti 1350.
Në praninë e 500 pjesëmarrësve, për projektin e bunarit shpenzoi mbi 7.500 €. Me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë bëri mbi 200 mirënjohje për heronjtë, martirët dhe familjet e martirëve, gjatë këtyre 100 viteve, përmës Lëvizjes UNIKOMB, në vlerë mbi 1000 € dhe shumë raste të panumërta si kontribute më të vogëla.
Në vazhdimësi angazhohet si aktivist i pa lodhshëm në kontributin për Bashkimin Kombëtar.
Autor i gjashtë vëllimeve poetike, liriko-epike:
Botuar në vitin 2013-2015
1) “NË KRAHËT E MJELLMËS”
2) “ATDHEU BRENDA VETES”
3) “PLISI I DHEUT DARDAN”
4) “LIRICHE DEI MONTI” në italisht: “LIRIKA E BJESHKËVE”
5) “KODI I URËS”
6) “ANTOLOGJI PËR ÇLIRIMTARËT ILAZ KODRA E ANTIGONA FAZLIU”
7) “KROI I FJALËS”
8) “NTOLOGJI IDEALIT TË DËSHMORIT SEJDI KRALANI *BALLISTI*
9) “BISEDË ME ATDHEUN”
10) Vëllimi poetik “….” i radhës në përfundim e sipër
Njëherit, autori është pjesëmarrës i shumë antologjive
dhe i pranishëm nëpër faqet e gazetave dhe revistave që publikojnë shkrime letrare qoftë në vend qoftë në ato elektronike. Për Autorin u shkrua në shumë vende si në Kosovë e Shqipëri, ashtu edhe në një numër të konsideruar të gazetave për lexuesit shqiptar, që dalin në Romë, Athinë, Londër, por edhe në gjuhën e vendit ku jeton autori, në Zvicër.
Antologjisti Ajet Shala, më parë se një dokumentarist është krijues shpirtëror, njohës i jashtëzakonshëm i trashëgimisë dhe pasurisë sonë popullore, si dhe interpretues i saj, madje njërit prej zhanreve më të lashta të krijimtarisë gojore: eposit legjendar dhe atij historik. Në të vërtetë, më parë se sa të përgatiste këto dy vëllime antologjike ai e provoi kujtesën e tij me interpretimin e një vëllimi këngësh epike, e provoi pendën e tij me disa vëllime poetike, dhe vetëm në fund mori iniciativën për të përgatitur dy antologjitë me poezi përkushtuese për dy çlirimtarët e kombit: Heroin Ilaz Kodrën dhe dëshmoren Antigona Fazliun. Dhe në vazhdim nxjerr edhe Antologjinë për dëshmorin e kombit Sejdi Kralani, dhe vëllimin më të ri poetik. “…..”
Po të shihet krijimtaria e tij poetike e botuar në pesë vëllime, nuk është vështirë të vlerësohet se pjesa më e madhe e krijimtarisë letrare të tij është me poezi përkushtuese, poezi me motive historike dhe në mënyrë të veçantë poezi që shprehin madhështinë e luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, përkatësisht poezi për dëshmorët e saj.
Ja si shprehet shkrimtarja Fatime Kulli ne nji koment ne gjuhen Itaiane
PREFAZIONE
La poesia del poeta contemporaneo Ajet Shala affonda le sue radici nel terreno della poesia popolare e somiglia ad una fonte cristallina montana, dei monti del Kosovo tanto amati dal poeta, o a un lago alpino dove naviga al pari del “cigno” che incontriamo in molte poesie di questo volume, il “cigno” Ajet, l’“io” lirico di questa poesia.
Effettivamente questo autore spicca per una poesia differente da quella di molti confratelli del Kosovo e dell’Albania madre, che è limpida come abbiamo già detto, quindi non oscura, non ermetica. Essa si riallaccia alla tradizione e la rinnova. È una poesia traboccante di sincerità e di semplicità, ma anche ricca di una lussureggiante fioritura d’immagini, di figure stilistiche.
Questa poesia ha due temi centrali, due fiaccole parallele che la illuminano di una calda luce: l’amore della donna e l’amore dell’Albania. (Quest’ultima è non solo il luogo nativo del Poeta, amato con passione e con nostalgìa, ma anche l’Albania madre, con cui il Poeta si sente tutt’uno.
La lirica di questo volume è quindi lirica erotica e lirica di paesaggio. Quest’ultima, ricca di deliziosi quadretti, confonde i paesaggi del Kosovo nativo con i paesaggi della Svizzera in cui vive presentemente l’autore, i monti albanesi con le alpi elvetiche: un paesaggio severo e maestoso dove predomina l’immagine del monte, ma non mancano sorgenti e fiumi, non mancano quadretti idillici pastorali. L’immagine del monte, albanese per eccellennza predomina, ma nella poesia del Shala si alternano anche l’elemento acqua e l’elemento fuoco.
Le parole-chiave di questa poesia sono MONTE, CIGNO, FONTE, LUNA.
La luna e il cigno sono simboli/metafore ricorrenti per incarnare la donna amata: la prima immagine proviene indubbiamente dalla poesia popolare albanese, la seconda è di sapore letterario e richiama la poesia romantica e simbolica.L’amata viene simboleggiata anche in figure della mitologia albanese.
Nel Shala notiamo un culto del sentimento passione ed anche un gusto edonistico delle gioia della vita, ma preferibilmente
il culto della famiglia, della donna compagna della vita e madre.
Il Poeta dedica una delle migliori poesie del volume a sua madre, mamma Fata, che viene rievocata anche in un’altra poesia. È significativo che un’intero capitolo del volume sia dedicato alla famiglia. Qui appaiono, dipinte con molta tenerezza, accanto alla figura della madre le figure del padre, della sorella, della nipotina.
Il tema dell’esilio è trattato con pathos tragico, ma nel volume non manca anche l’afflato eroico che gli viene della rievocazione della tragedia del Kosovo ed uno spirito ottimistico collegato al sogno dell’avvenire, di un avvenire migliore.
La poesia dello Shala quindi è permeata dalla ferma credenza in valori umani ed invia un messaggio di speranza.
È una poesia fatta d’immagini e di dettagli, in cui il sentimento e la passione predominano, dandole una commovente sincerità, una poesia–confidenza in cui l’ “io” lirico apre il suo cuore con fresca ingenuità, simile ad un cantore popolare col suo liuto, ma con coscienza di poeta.
FATIME KULLI (scrittrice)
HIMN PËR NËNË TEREZËN
Ku janë të uriturit e mjerë të botës
Së madhe?
Ku qajnë për kafshatën e bukës
Së munguar?
Ti mbete engjëll, o Nënë Tereza Shpëtimtare
E në prehërin tënd thurin ëndrrën
E praruar.
Të mbeti si gungë e bukur vendlindja
Në jetë
Për Bamirësinë e botës u bëre
Monument i gjallë
Mbetet ikonë e shenjtërisë për secilin brez
Që nga Kalkuta gjer në Adriatikun Shkumëbardhë.
Na u bëre simbol në jetë,
në Botë të kemë Letërnjoftim
Në këtë tokë që ka kaq shumë uri
Dhe dhimbje
Dhe përcjell aromën e një luleje
Të engjëllizuar
Me ty mburren trojet shqiptare
Deri në amshim.
Kur shkoj nga Tivari,
në Vlorë
Gjer te Mollë e Kuqe
Bredhëroj nga Shkupi, ku ti linde
Deri tek Preveza
Të kemi në sy, o Nënë e Shenjtë
Si engjëll në supe
E shtrenjta e madhërishmja
Nobelistja Nënë Tereza.
Shenjtërove pragun e çdo jete,
O moj nënë e mirë
Na dhe dritë ëmbëltore e vezulluese
Si ylli që vjen
Ti e munde si fitimtare errësirën, dhimbjen
Dhe urinë Dora jote engjëllore
Të gjithë dritat e ndezura i bjenë.
Ti mbete Gonxhe në Lulishten e zemrave
Të njërezisë
E kombi të ulet në gjunjë e Të puth duar
Si flamur O Nënë e Botës ti na jep
Dritën e nëtëve
Por si kandil
Ndriçoi shtigjet me dritën e
Endërruar Ikonë e Arbërisë.
Ajet Shala “Ajhasha” Giubiasco.Ch
AH, ATDHEU IM!
Atdheu im, atdhe vend me kaq shumë halle ne vite
Të gjitha kohërat që t`i shfletova në vargje vallë
Dikur bijt tu e shkrinë pasurinë e dhan jetën për ty
Tani zuzarët përdit po na hanë si bukën me dhallë.
Atdheu im,o atdhe me fusha të bukura, male që blerojnë
Shumë bij për ty dhanë jetën u shkrinë për ty në furtunë
Tani disa pizavengë që tash nxjerrin “ligj, të drejtojnë
Për ditë po ta hanë pasurinë dhe nuk ngopen kurrë.
Ah, atdheu im, i bukuri, hallemadhi në kohëra!
Sot Pizavengët dhe palcën po ta gërryejnë si kuçedër
S’kanë droje nga gjaku i dëshmorve dhe amanëtëve
Nuk pyesin për mallkimet që një ditë do i zërë nesër.
“Ajhasha”. Ch
Giubiasco, 11.10.2016
