Nga Skënder MULLIQI
Më shpërbërjën e ish-Jugosllavisë të Titos, fillojë agresioni i Serbisë mbi republikat tjera. Dhe, kjo luftë nisi mbi tezat shoviniste serbe“ se aty ku janë varret serbe, janë edhe tokat serbe”, dhe teza tjetër fashiste “të gjithë serbët në një shtet”. Lufta në Bosnje dhe në Kosovë rezultojë më spastrime dhe ndjekje për shfarosje në masë të gjerë, që janë elemente të gjenocidit. Kjo luftë e pa barabartë prodhojë edhe shumë varreza masive, llogore lufte, të zënit peng, krematioriume, të minera e Trepçës në Kosovë etj. Të gjitha këto zullume ishin projektuar mirë nga “SANU” në formë memorandumi.
Projekteve të tilla të zbatimit në praktik ju doli përball NATO më bombardimet e saja 78 ditëshe mbi caqët kriminale serbe të Millosheviqit. Pas luftës u formua TPI-ja për krime të luftës dhe disa nga udhëheqëst serbë të luftës edhe u dënuan nga kjo gjykatë për krime, por ideja për Serbinë e Madhe, duket së nuk u zhdukë nga logjika serbe edhe pse tashmë kan kaluar 30 vite, nga fillimi dhe fundi i luftës në ish-Jugosllavi. Ne ruajtjën e infrastrukturës të ideve fashiste u intersuan shumë Kisha Ortodokse Serbe, në krye më klerofashitet të cilët ishin udheheqësit shpirtëror të luftës dhe të gjenocidit.
Kisha dhe Akademia serbe formuan pushtetet në Serbi sipas platformës dhe ideologjive fashite të Milloshiviqit. “Serbia e Madhe” dhe “Bota Serbe” janë dy platformat politike shoviniste serbe të prodhuara nga këto dy institucione. Strategjia politike në bashkëpunim më strategjinë ushtarake nuk po fshihet në Mal të Zi, Bosnje dhe në Kosovë më ngjarjet e fundit në këto republika. Opozita në Mal të Zi është mishëruar moti më idetë e Momir Bullatoviqit, një eksponenti të zëshem të Millosheviqit, kur ishte në pushtet.
Republika Serbe në Bosnje është pasardhëse e ideologjisë serbomadhe, e cila në menyrën më brutale është duke tentuar përmes, Dodikut të shkëputet nga BH-ja. Politikat e Beogradit zyrtar dihet tashmë së çfarë qëndrimi fashist po mbajnë karshi Kosovës. Pasardhësit e Milloshiviqit në pushtet, sigurisht së nuk janë liruar nga gjenocidi, nuk jan liruar as nga propagandat dhe rrenat e tyre, së minoriteti serb po rrezikohet në Kosovë. Kërcnimet më të fundit më luftë të Serbisë, por edhe të Rusisë kan ngrenë alarmin e botës demokratike, dhe shqetësimet e tyre, të kthimit të epokës së re të luftës.
Kisha Ortodokse Serbe gjoja në mbrojtje të sllavizmit, po ndërhynë në mënyrë flagrante në punët e mbrendshme, si në Mal të Zi dhe në Kosovë. Unë mendojë së në këtë gjendje të krijuar më Serbinë, nuk do të duhet të rifillon dialogu më Vuqiqin. Bashkësia Ndërkombëtare mirë e ka mësuar së cili është pushteti i Beogradit. E kan mësuar së është pushtet i pa reformuar i cili po i fryen destabilitetit në rajon, duke dëshiruar ndarjën e veriut të Kosovës, duke bërë faktike Asociacionin më kompetenca ekzekutive.
Ne presim që Amerika dhe Evropa të interesohen më shumë për gjendjen e krijuar në rajon, e cila ka mundësi shpërthimi më motivacionet serbo-ruse për Serbinë e Madhe të maskuar më idenë për “Botën Serbe”. Një luftë e mundshme do të provokonte zingjiorin e luftës në rajon, do të provokonte spastrime të reja etnike… Duhet ndërhyrje e fuqishme e Amerikës, që kjo luftë e cila po zhvillohet aktualisht në planin politikë, mos të zbatohet edhe në praktikë..?!
