NGA KALOSH ҪELIKU
(Miqtë e mi Neokomunistë)
Miqtë e mi: Natës dhe Ditës Nesërme
Përçudi, i kisha mysafirë nën Rrap.
Sofër, hanin dhe pininin nën hije
Agimin e zbardhnin si rrufjanë nate.
Miqtë e mi, i kisha shqiptarë. Komunistë
Papritmas, më dolën “turqë” halldupi.
Sot, këmbëkrye ende Neokomunistë…
(Burra të grave besnike me
brekët mbi pantollona)
Hurdhave, notojnë më shpinë
Si peshqit e cofur. Sipërfaqe.
Përderisa, nuk vjen një dallgë
Edhe, nxjerrë në breg Lumi;
Në grep të peshkatarit. Rrjetë.
“Analistë”, ende trusakatë partiak
Me brekët nëpër këmbë. Dimi.
Arratisur, Partive Neokomuniste
E shitën veten për poste politike;
Vende pune. Honorare partiake.
Burrat e grave besnike me brekët
Mbi pantollona, arnë përmbi arnë:
E dimikuqet, sokakut i çojnë zhag…
(Lexuesi shkrimeve
mia publicistike)
Përmes shefes të Kabinetit Historik
Kryetari, përcjellë një ftesë përurimi:
Të librave nga Diaspora, në Kuvend.
Edhe, shkova pa hamendje. Takim
Kulturor me miq. Dhe, shkrimtarë.
Kryetari, vetë erdhi dhe ma zgjati dorën
Përshëndeti. Edhe, pse ti më ke sharë:
Jam lexues shkrimeve tua publicistike.
Qesha. Jo, o burrë! Nuk të kam sharë
Po, të kam lëvduar si politikan shqiptar…
(Politikanë pa maska)
Mëkot, analistët i marrin nëpër gojë
Si politikanë me maska. Tri fyryra:
Që, dalin para kamerave televizive
Me intervista bombastike zgjedhore.
Trumbetojnë ditëlindjen e Kryetarit
Kokë më kokë ta festojnë pa maska.
Shkak, që dhe u shpërblyen si heronj
Shoq për shoq me nga njëzetë euro.
Përderisa, populli dënohet dymijë euro…
(Unë nuk jam ajo delja rudë
që ta fal një “qingj të butë”)
Unë, nuk jam delja rudë që pas teje
Të kërcej në hurdhë. Sot, mbytem:
Edhe, të ta fal një “qingj të butë”.
Jam, Kalosh Ҫeliku me vaksinë:
Raki rrushi. Ushqim. Vitamin D.
Dhe, vitamin H. Pasmesnate. Mal.
Unë, nuk jam delja rudë që pas teje
Të kërcej në hurdhë. Sot, mbytem:
I punësuat gratë e juaja. Fëmijët tuaj
Dashnoret. Partizanët gjysëmanalfabetë
I përzutë kuadrot e afta nga vendlindja.
Unë, jam Kalosh Ҫeliku. Që, hyj e dal
Nga oxhaku. Baxhe. Dhe, dal në mal…
(Politikani dështuar “kuqezi”)
“Politikani”, Dje i dështuar “kuqezi”
I armatosur me “patriotizëm”. Eufori
Me Nënën Parti, erdhi dhe në Shkup.
Edhe, Prishtinë. Thashë, atëherë se:
“Kuqeziu”, është një PYKË shelgu.
Nuk ka nevojë, Partia e tij politike
As edhe ne, si vëllezër të një gjaku:
Rrënjë, lëshojë në Shkup. Prishtinë
Hapsirë ka mjaftë, veprojë në Tiranë.
“Politikani” i dështuar në histori. Sot:
Me parullë tjetër politike-anadollake.
Haptas, lëvdon pushtuesit. Që, deri Dje
Na Pushtuan me ushtri. Asimiluan:
E, na shpërngulën nga Trojet Etnike.
Sot, na pushtojnë me xhami. Hoxhallarë
Fe Islame.“Allahu Akber”, në minare:
Dudumë turku. Dhe, “ndihma humanitare”…
(Nuk e lash rakinë e rrushit
ajo më la mua si Poet)
Unë, nuk e lash Rakinë e rrushit
Armikja, më la Mua si Poet rebel.
Shkaku: E, tradhtova me Poezinë
Gratë e mia besnike. Kurtizane.
Nuk ka problem. Dhe, Gratë Besnike
Sot, më lanë vetëm mes egërsirave:
Ditën, te “Parku i Grave”. Mesdite
E, Unë desha të më lënë nën dëllinja.
S’ka problem: Më duan Partitë Politike
Gratë e mia besnike të “Parkut Grave”.
Nuk i dua rrospitë në Shtëpinë Publike
Shtrat, me to ta kaloj Natën e Madhe.
Punemadhe, ende më do Poezia erotike…
Shkup, 10 janar 2021
