Pesë poezi nga Bajram Bashota

0
357
Bajram Bashota

Bajram Bashota

ENGJËLL I LIRISË

(Bajrush Behramit)

Ti engjēll i lirisë
që të krijoi zoti
që të luftosh për liri
të këtij populli
me shekuj në robëri
pse deshti liri
prangat e robërisë
nuk i durove ti
në burgje të gjakatarëve
shumë tortura përjetove
por asnjëherë, o trim
nuk u gjunjëzove
Ideal e kishe atdhedashurinë
të tillë e kishe edhe shoqërinë
vlerë për ty ishte veç liria
s’tu yremb syri kurrë nga Serbia
se e dije mirë se s’ka tjetër rrugë veç liria
me Adem Demaçin dhe shokë të tjerë
e dinit mirë se një ditë do vij një pranverë
armikut do t’ i mbyllet dera me therrë
Ishi të pa lëkundur, ishi shkëmb mali
s’e trembët syrin kurrë nga barbari
ju s’keni vdekur, ju jeni të gjallë
ju i bëni dritë lirisë, ju jeni fanar!

MOS MA VRISNI ËNDËRREN E LIRISË!

Mos ma vrisni ëndërren e lirisë
Që ndër shokuj ëndërr e harlisur
Shumë gjak u derdh mbi këtë dhe
S’dua kush për të ma besdisur
Pse po e vrisni këtë ëndërr vet
Pse po bëheni pis milet
Ëndrrës kahmotshme pse i bëjmë lak
A s’u derdh boll në këtë tokë gjak
Shumë shpirta të shitur e tradhëtarë
S’donë të dëgjojnë për heronj e luftarë
Donë t’ia prejnë rrugën bashkimit kombëtarë
Por moti ka filluar dasma e madhe
Në Preshevë e Iliridë e Dardani
N’Çamëri e Mal të Zi
Vallja ka mbërri tek nëna Shqipëri.
Veç miopet s’don me nie e me p
S’donë të bashkohemin vëllau me vëlla
Propaganda bëjnën anë e mbanë
Se tradhëtinë në shpirt e kanë.

JETË ME TABLETË

Zot, o zot!
jetë me tabletë
si qenka kjo jetë
jetë me tabletē
a i thuakan jetë
jetës me tabletë
çdo ditë soset tableta
rrezikohet edhe jeta
dikurë s’kishte tableta
por gjëllonte jeta
zot, o zot, kjo jetë
mund të gjëlloj
vetëm me tabletë
çuditet jeta në tabletë
a veç nga njê tabletë
po u varka kjo jetë
medet, medet
për kët jetë?!

BIRË GJILPËRE

Birë gjilpëre
është kjo jetë
të përbirosh
nuk është ĺehtë
kur të dalësh
në tjetrën anë
dy medalje të
jetës i gjenë
njëra përmban
plot ligêsi
tjetra tê mira pa kufij
zgjidh cilë të duash thot jeta
po e dyta është e vërteta.

LEGJENDË E LEGJENDAVE

(Adem Jasharit)

Ti lirinë e kishe diell e hënë
Lirinë kishe babë e nënë
Ti shpirtin e kishe liri
Për Ty më e madhja dashuri
Me lirinë flije, me lirinë zgjoheshe
Ti legjendë e gjallë e trojeve shqiptare
Shtegëtoje cep më cep të atdheut
Se ishe dhe mbete stërnip i Skëndërbeut
Ti ishe gjaku e shpirti i atdheut
Që shtegëtoje gjurmëve të Lirisë
Kur n’atdhe u lëshua kushtrimi
Kush do ishte tjetër n’ball veç Adem trimi
Ti shqiponjë Ti rojë e atdheut
Që soditje gjithë shqiptarinë
Të gjithë krenar me Ty për atdhedashuri
O biri i shqipes që rrezaton lirinë e pavarsinë
Që shqiptarët me shekuj s’ia ndien kënaqësinë
Sot cep me cep festohet pavarësia
Sot cep me cep këndohet liria
O trim legjendar meTy jemi krenar
Që na solle lirinë dhe pavarsinë
Populli të kujton e të këndon përherë
Sa të ketë n’këtë tokë dimër e verë
Hero i kombit do jesh përherë
Breznitë ndër shekuj do ta kenë për nderë!