Charles Bukowski
1920 – 1994
Andernach, Gjermani, 1920, San Pedro, California, 1994
GJENIU I TURMËS
Ka mjaft tradhti, urrejtje, dhunë, absurditet
në qenien njerëzore mesatare
për të furnizuar çdo ushtrie në çdo dite
Dhe vrasësit më të mirë janë ata që predikojnë
jetën
Dhe më të mirë për të urryer janë ata që
predikojnë dashurinë
Dhe më të mirë në luftë – në fund të fundit – janë ata që predikojnë paqen
Ata që predikojnë Zotin kanë nevojë për Zotin
Ata që predikojnë paqen nuk kanë paqe
Ata që predikojnë dashurinë nuk kanë dashuri
Kujdes nga predikuesit
Kujdes nga të diturit
Kujdes nga ata që lexojnë shumë libra
Kini kujdes nga ata që ose e urrejnë varfërinë
ose janë fodullë
Kujdes nga ata që janë gjithmonë të gatshëm të të bëjnë elozhe
sepse janë ata që kanë nevojë t’u bësh dhe ti elozhe atyre
Kujdes nga ata që janë gati të të çensurjnë
sepse ata kanë frikë nga ato që s’dinë
Kujdes me ata që kërkojnë vazhdimisht turmën,
ngaqë vetëm s’janë askushi
Kujdes nga njerëzit e zakonshëm, gratë e zakonshme
kudes me dashurinë e tyre,
Dashuria e tyre është një dashuri e rëndomtë
që ka për qëllim mediokritetin
Por kanë gjenialitet në urrejtjen e tyre
kanë mjaft gjenialet në urrejtjen e tyre për të të vrarë
për të vrarë cilindo.
Duke mos dashur vetminë
duke mos konceptuar vetminë
do të kërkojnë të shkatërrojnë çdo gjë
që diferencohet prej vetë atyre.
duke mos qenë në gjendje të krijojnë art
s’kanë për ta kuptuar artin.
Dështimin e tyre si krijues, do ta quajnë,
vetëm si një dështim të mbarë botës.
Duke mos qenë në gjendje të dashurojnë plotësisht
do ta quajnë dashurinë tënde jo të plotë
dhe pastaj do të të urrejnë
dhe urrejtja e tyre do të jetë e përkryer.
Si një diamant vetues
Si një thikë
Si një mal
Si një tigër
Si kukutë
Arti i tyre më i rafinuari.
