Lutfi Coka
Shumë shtete
Shumë perandorë
Kanë sunduar
Në vendin tone!..
Të gjithë e dimë
Nga historia
Por të vërtetën e thonë
Vetëm heronjtë tonë!
Të gjithë të vdekurit
E kohës sonë
Kanë vdekur servilisht
Kanë ngrit duart ndaj perandorëve.!
Për shqiptarin e ndershëm
Nuk ka as të mëdhenjë,
As të vegjël
Por ka vetëm miq e armiq
Pushtues e çlirimtarë!
Trualli shqiptarë
Skenë luftrash!
Skenë pushtimesh,
Me armë e përleshje
Njëri më pak
Tjetri më shumë!
Ka qytete viktimash
Me shumë emra në histori
Me shumë dëshirë
T’i njoh brezi i ri.
Janë “kokëprerët”
E Perandorisë Romake,
Mijra vite kërkojnë kokat,
E nuk i gjejnë dot!?
Ishin shumë të urtë
Ishin shumë të butë
Ishin pa asnjë faji
Çuditrishtë u dënuan!
Ata u shtypën barbarisht
U torturuan brutalisht
Sapo ngritën krye
Mbetën pa të!?…
Feja e tyre Paganizmi
Me dhunë e detyrim
Morën fenë e pushtuesit
Jo për qef,por prej dhunës!
Mendojnë e kërkojnë
Ku janë “kokëprerët”
E perandorisë Osmane?
Arnautët e vjetër!
Shumë vdiqën
Në sulm për plaçkë,
Jo për vete
Por për perandorët!
Shumë u vranë për ideale,
Me gjyqe mbretrishë!
Mbetën pa kurorë
Dhe të detit në këmbë!
Te vrarë e të mbytur
Të djegur e aksidentuar
Nuk dinë pse kanë vdekur
Por dinë pse kanë lindur!?
Ta dinë mirë,
As Romakët
As Turqit
As komshinjtë tonë të mjerë,
As ushtritë e luftrave botrore,
Nuk erdhen për t’na puthur
Faqet tona të gërvishtura
Nga vllavrasjet!
Ata erdhën e na vranë
Ata erdhen na plaqkitën
Pak ndërtime që bënë
I bënë për qëllimet e tyre!..
E perandorive të vjetra
Per të fshehur
Faqet e pushtimeve!
Paraja po fshin vuajtjet,
Paraja po fshin luftën,
Me marrëveshje tradhëtarësh
Këto breza nuk takohen më!?
Me shqiptarët e dheut tonë.
Në mendjen e tyre,
Në kujtesën e humbur,
Do jënë “Vllezër” në paqe,
Në faqe të reja
Pa histori të vjetra.
Po kërcllon dhëmbët
Do godasin popullin tim,
Shtypja robëruese
Në formën më të re.
E droguar nga propoganda
E paqes së rreme,
Nuk na dhemb
Shqelmi i pushtetit të butë,
Me telenovela të falura
Me konflikt e valle kazakësh!
Që na hedhin në vetëkënaqësinë miqësore!?
Ju tradhëtarë e servile
Po grisni faqet e histories,
Ju mendje të vdekura
Na trembni me krisma armësh,
Ju të paditur të “dipllomuar”
Që ngjyrosni kështjellat e lirisë
Do jeni autorë të nënshtrimit
Autorë të pushtimit shpirtërorë
Të vendit tuaj!
Kush jep atdheun me qera,
Kush jep historinë me interes,
Kush jep shtetin me fitim,
E gëzoftë titullin
Tradhëtarë i vendit tim!?
Kush i beson të gjitha
Eshtë padije,
Të pranosh çdo gjë
Eshtë borgj i vjetër
Për llogari të re,
Të kënaqesh me humbjen
është marrëzi.
Parapolitikanët tonë
Janë me të shkuarën e tyre,..
Marrëveshje me të humbur nuk ka
Marrëveshje për të fituar nuk ka.
Marrëveshje me të diturit nuk ka,
Ujdia ka mbrenda
Fitimin dhe humbjen!
Të duam veten
Që t’na duan të tjerët,
Të njohim ligjet
Që të fitojmë lirinë.
Të lexojmë shpirtrat
Të shkruajmë historinë
Të analizojmë luftën
Për të fituar paqen!
Të bëjmë shtetin
Për të lartësuar shqipërinë!
Edhe heronjtë dëgjojnë
Kanë shpirtë engjullor
E duan vendlindjen
Gjithëmonë madhërishme.
Goja e tyre histori e vërtetë!
Histori e paanshme,
Mendja e tyre është
Përvoja pozitive
Zemra e tyre “Don”
Amanet sot ..e ..e mot!
