Shkruan Fahri Xharra – ZemraShqiptare.Net
Një e vertetë e madhe historike dhe e pamohuar përkundër spekulimve të mëdha historike është se Rusia dhe Otomanët i krijuan Serbinë, Malin e Zi dhe Greqinë nga “shkijet“ tanë. Sot e kam fjalën vetëm për krijimin e shteti serb.
Kush ishin dhe ende janë “shkijet“ tanë? Një mijë herë e spjeguar, ata ishin shqiptarët, që u ndanë nga Kisha Perëndimore duke qenë besnik ndaj asaj Lindores, e drejta e tyre. Ndarja e Kishave, 1054, ishte një shkyerje e madhe për ne, pra ne pësuam më së shumti.
Për te spjeguar të vërtetën historike, se si u krijua Serbia dhe kombi serb, duke u bazuar në titullin që e shkrova duhet t’i japim përgjigje një numri të madh pyetjesh.
– Kush janë shkijet? – A janë të njëjtë si serbët? – A kanë ndryshim? – Ku është ndryshimi shka – serb? – Si u krijuan shkijet ? – A janë popull i ardhur, apo u krijuan më vonë? – Çfarë gjuhe flasin shkijet sot? Si flitshin më herët? – Pse shkijet u bënë armiq të shqipëtarve? – Pse u favorizua, dhe nga kush u favorizua armiqësia në mes shkijeve dhe shqipëtarve?
Historia duhet të shkruhet ashtu siç ishte dhe jo ashtu si duam ne, apo ata që e grabitën.
Me qenë se dua të përqëndrohem në thelbin e asaj se serbët as që ishin komb e as që ishin shtet, në pyetjet e më sipërme, përgjegjen e gjeni në:
– http://www.zemrashqiptare.net/news/26796/fahri-xharra-kush-jane-shkijet–1.html
– http://kolmarku.altervista.org/historia/198-te-njihemi-me-pergjigjen-e-pyetjes-se-kush-jane-shkijet.html
– https://www.ikvi.at/?p=6869 – Kush janë shkijet?
– https://www.ikvi.at/?p=8825 – Shkau (shqau ) i prof. Bardhyl Demirajt dhe prof. Anila Omarit
Armiqësimi në mes “shkijeve“ dhe shqiptarëve të besimit musliman dha atij katolik ishte i përgatitur me shekuj dhe gatohet një “brum” për krijimin e kombeve të reja, me qëllim dobësimin dhe zhdukjen e të parëve të këtyre anëve.
E vërteta shëmtuese është që ardhje e sllavëve u mirëprit nga qendra kishtare e Stambollit, e cila i kishëroj gjatë shekujve, sepse i nevojiteshin. Kisha Lindore në shekujt 7,8,9 nuk ishte më në duar të dardanëve, ajo kaloi tek “grekët”, të cilët e krijuan një ndryshim të madh në fenë e tyre, e cila pasoi edhe një mospërputhje me Kishën Perëndimore. Prova më e thjeshtë është përdorimi i dy kalendarëve të ndryshëm atij Gregorian dhe atij Julian.
Kur jemi tek serbët, e kam një copëz shkrimi (nga mijëra të tjera) të shkruar nga akademikët serbë, të cilë në një farë mënyre e tregojnë historinë e tyre kishtare: ”Gjuha e parë serbe ishte gjuha e vjetër sllave, një gjuhë e përbashkët për të gjithë sallavët në periudhën ndërmjet shek. 9 -11.” ( Старословенски и српскословенски језик, Александар Милановић, Филолошки факултет, Београд )
Cila ishte ajo gjuhë? Serbisht kurrsesi jo, sepse kombi serb nuk egzistonte, ishin sllavët në Greqinë sotme Veriore, ishin sllavët, të cilët së bashku me ardhacakët e Asparuhit, një fisi mongol të ardhur gati krahas sllavëve, gati në të njëjtën kohë, e krijuan Bullgarinë e dikurshme. T’iu spjegoj që fisi mongol quhej bullgar http://revistadrini.info/xharra-a-jane-bullgaret-e-sotem-trashigimtar-te-thrakeve-2/
Si shkruanin serbët aso kohe? Si të shkruanin kur nuk egzistonin.
Jemi prapë tek dokumeti serb i serbëve të sotëm: “Gjuha e vjetër sllave”, shkruar nga Aleksandër Milanoviq, Fakulteti Filologjik, Beograd ( http://www.carsa.rs/staroslovenski-srpskoslovenski-jezik/ )
Të shohim, ky e pasqyron si shkrim cirilik, me të cilin paskëshin shkruar serbët, një pllakëz e gjetur e gjetur në Gornji Katun, afër Varvarinit në Serbi. Pllaka është në gjuhën kishtare “greke”, dhe nuk ka lidhje me asnjë fjalë serbe, aty përmenden në “greqisht“, nëntë të shenjëtit e Kishes Ortodokse nga shek i 11-të.
“Shkrimi i Temnikut, një nga përmendoret më të vjetra të shkrimit të vjetër sllav, e shkruar në alfabetin Cirilik, i cili ruhet së bashku me të gjitha epigrafet antike“ (Темнићки натпис, један од најстаријих споменика старословенске писмености са територије Србије писан ћирилицом, чува се у Збирци античких и средњовековних епиграфских споменика. Александар Милановић, „Кратка историја српског књижевног језика“, Београд. 2004. ISBN 978-86-17-11104-3. Темнићки натпис (Народни музеј).)
Për të vërtetën e cirilicës, mund të lexoni në http://www.radiandradi.com/alfabeti-i-kirilit-dhe-metodit-nuk-ishte-per-serbet-nga-fahri-xharra/.
Sipas serbëve, në këte foto shihet nënshkrimi i zhupanit Stefan Nemanes (Arkivi historik, Dubrovnik)
(Потписи великог жупана Стефана Немање и његовог брата кнеза Мирослава на уговору којим је, након освајања Зете, 26. септембра 1186. године склопљен мир са Дубровником (Историјски архив, Дубровник). Çka sllave këtu?
Ja vula e zhupanit Stefan Nemani, me prejardhje dokleate. aspak serbe e aspak sllave.
Ja edhe freska në Patrikanen e Pejes, që e vërteton orodoksinë shqiptare të këtyre anëve:
Fakte të pamohueshme:
- Kryengritja e parë “serbe” me 1804 u organizua nga shqiptari katolik, Gjergji i Marash Kelmendit.
(Historia e mëshehur – Si lindi Serbia ? https://www.ikvi.at/?p=8455 )
– shkrimi cirilik nga Vuk Karaxhqiqi, kelmendas, Стефановић-Караџић, Вук (1818). Српски рјечник (1. изд.). Беч. Стефановић-Караџић, Вук (1852). Српски рјечник (2. изд.). Беч.
- Pastaj Kongresi i Berlinit 1878
( Senatori francez, me plotë pendim shkruan: “Njëri prej ambasadorëve otomanë në Kongresin e Berlinit, Mehmet Ali, pranoi misionin e pahijshëm, për të shkuar në bisedime në krahinat e humbura të Gucisë dhe Plavës, në Ipek (Pejë) ose Gjakovë. E pësoi më vonë. Kurrë shqiptarët nuk kanë dashur të kalojnë nën sundimin e serbëve ose malazezëve, po aq sa të turqve e të grekëve…” ( https://www.mekulipress.com/senatori-dhe-nobelisti-francez-ne-e-sabotuam-dhe-e-copetuam-territorin-shqiptar-ne-dobi-te-malit-te-zi-mali-i-zi-dyfishoj-trefishoj-siperfaqen-e-tij-me-nje-te-rene-te-lapsit-nga-4-405-ne-15-355-k/ )
Studiuesi Feri Arifi shkruan: “Serbët erdhën nga viti 1878 dhe me popullatën ortodokse shqiptare, me gënjeshtrat e Popave rusë të veshur si fetarë, e që ishin agjentë rusë, ku u thuhej popullatës se sllavishtja është gjuha e Zotit dhe me pa folur sllavisht as muri i shtëpisë nuk ndërtohet, sepse turku këtë popull e kishte lëne në mjerim. Kështu me joshje ngadalë-ngadalë, popullata filloi të ndërrojë gjuhën dhe ta harrojë kombin, sikurse shqiptarët sot në Turqi, që nuk dinë të flasin shqip, por si ata në Greqi dhe Itali. Feja ndërrimi i saj e harruan etninë dhe u bënë armiq në mes vetes” ( http://revistadrini.info/feri-arifi-serbia-eshte-rrene-e-madhe-e-historise/ )
Pse serbët nuk e kishin Autoqefalinë e tyre deri vonë? Sepse ata orodoksisë ia nëderruan emrin në pravoslavje.
Serbët dhe rrenat e tyre, grushtin më rëndë e morrën kohën e fundit, fjalët e të cilit po i pëcjelli ne kroatisht: Serbëve pra, iu bëri të ditur që Autoqefalia e tyre kishtare pravoslave iu dhe shumë vonë, në vitin 1922, apsi që e blenë duke paguar patriarkun e kohës, jo më pak se një milion e gjysëm franka të Zvicres? Paramendoni se sa të mëdha ishin ato pare në atë kohë !
Fjalët e Patriarkut:
“Platili u kešu. No, navodni tomos o srpskoj crkvenoj samostalnosti nije nigdje ostao zabilježen čak ni u prijepisu ili u bilješkama suvremenika. Zbog laži oko autokefalije ohridski arhiepiskop Dimitrije Homatijan (Demetrios Chomatenos) čija se vlast protezala i na srednjovjekovnu Rašku zaprijetio je “arhimandritu Savi” prokletstvom i izopćenjem.
Svoj prvi i jedini tomos u povijesti Srpska pravoslavna Crkva dobila je tek 1922. kada je voljom Carigrada došlo do legalizacije srpskih vojnih osvajanja u Prvom svjetskom ratu odnosno do ujedinjenja svih pravoslavnih crkava na prostoru novoosnovane Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Nije nikakva tajna da je Srpska pravoslavna Crkva za taj “paket aranžman” isplatila tadašnjem carigradskom patrijarhu milijun i pol švicarskih franaka na ime izgubljenih crkvenih prihoda.”
Serbëve pra, iu bëri të ditur që Autoqefalia e tyre kishtare pravoslave iu dha shumë vonë, në vitin 1922, pasi që e blenë duke paguar patriarkun e kohës, jo më pak se një milion e gjysëm franka të Zvicres? Paramendoni se sa të mëdha ishin ato pare në atë kohë !
Mjerë shqiptarët ortodoksë, që nga nën Danubi e deri në Kosovë, që u mashtruan nga popat rusë.
Ndoshta edhe ata shqiptarë e kishin ndonjë arsye më shumë, të cilën tani për tani nuk e di.
Rrenat serbe janë edhe në “shperngulet e tyre“ të paren dhe të dyten, lexojeni
– Shperngulja e madhe ”serbe” dhe mashtrimi historik serb, Fahri Xharra, https://www.ikvi.at/?p=7494
– Fahri Xharra: Kelmendasit në Kroaci ose shpërngulja e dytë ‘serbe’ e vitit 1739! http://autochthonous.njekomb.com/41368/
Pra, çelni gojën se faktet janë në duart tona.
Fahri Xharra, 13.04.2010
Gjakovë
