FADIL HALIMI
Çdo stinë e verës
nis me ngjyrën e syve tu
me shpirtin dhe frymën tënde
Nëpër secilën stinë të vitit
përcjell rritën dhe pleqërinë
e të dashurve
Si flutur i kthehesh vendlindjes
me valixhet e mbushura
plot ëndrra e kujtime
Oh sa e shkurtër stina e verës
për të ndjerë aromën e luleve
rrugëve të fëmijërisë e të dashurisë
Në fundin e verës
i mbyll dritaret e shpirtit
e na i njomë faqet me lot
Deri në stinën tjetër të mërzisë
fluturo e dashur
për t’u kthyer sërish si flutur
Unë të pres
në vendin ku më ke lënë
duke e fshehur lotin në sy
Dërgoi për publikim, Zymer Mehani, poet e gazetar
