Zymer Mehani
Ai është dinak
Dhe tinëzar është
I pabesë vërtet
Pas shpine të vret
Gjithçka është ai
Ujk, hijenë,ari
Madje dhe çakall
S’është vetëm njeri
Vërtet, njeri është
Që ecën me kokë
Veç tradhtisë, s’di tjetër
E lëshoftë kjo tokë
Ai s’ka as familje
S’njeh komb, as atdhe
E njeh vetëm lekun
Në Zot të bëj be
Sorollop ai është
Bastard a dobiç
Shet komb e atdhe
S’njeh shokë e as miq
Rrufetë na i rënshin
E çafshin në dysh
N’tah t’rrafshit theftë qafën
I hijenës këlysh
Ai s’ka as moral
Si derri në mal.
DUA…
Unë dua ta shoh Gjon Buzuk-Shqiptarin
Dhe dua ta pyes ku e shkroi “Mesharin”
Dua ta takoj edhe Pal Engjëll-Trimin
T’ma thotë me gojë t’vetë “Formulën e pagëzimit”
Dhe Pjetër Bogdanin ta takoj unë dua
“Çetën e profetëve” ta pyes si e ka shkrua’
Pjetër Bud-vjershtorin dua ta takoj
T’më tregoj ai mua cili e tradhëtoi
Edhe Sami Frashërin dua që ta shoh
Për “BESËN” shqiptare diçka të më njohë
Bilbilin e Shqipes, Naimin e Madh
Dua ta takoj, se zemrën ma ngjall
Dua që ta pyes diçka për ATDHEUN,
Për LULET E VERËS dhe për SKËNDERBEUN
Me Filip Shirokën të takohem dua
T’m’njohë me “Dallëndyshen”, vallë ku ka shtegëtua’
Me Hil Mosin, miq, me këtë burrë shqiptari
Dua t’bisedoj, si duket tradhtari
Dëshiroj t’takohem edhe me Asdrenin
“Rreth flamurit t’përbashkuar” ta këndojmë refrenin
Edhe me Migjenin kisha dashtë të takohem
Por nuk pata fat se u dogj para kohe
