Nga Skënder MULLIQI
Se gjithnjë e më shumë po humb dinjiteti dhe morali njerëzor në këtë botë të trazuar nuk ka asnjë dyshim. Sigurisht së diku më shumë e diku më pak. Po mungon dinjiteti që i jep domethënje jetës. Po përjetojmë kohë të vështira. Pak kush po ka mundesi qe të planifikojë të ardhmen. Nuk po ka njeriu mundësi t’i realizojë endrrat si qënje njerëzore. Po ndodhin më shumë zhvillime negative së sa pozitive, të cilat po na sjellin dhembje. Këtë botë po e udhëheqin më shumë nëntoka kriminale e cila po na planifikon jeten sipas kutit te vet.
Nese do të kishim mundësi të veçojmë nga shumë të liga, duke i përjashtuar katastrofat natyrale, kriteri më i rendësishem sot sigurisht është mungesa e dinjitetit, natyrisht më përjashtime. Është shumë e dëmshme dhe e dhëmbshme së po përdorën kritere të ndryshme nga mediat për një ngjarje të caktuar. Gjithnjë e më shumë po robnohemi nga këto medie dhe rrjete sociale, të cilat po shërbehen më të pa vërteta, ose që janë të diktuara nga qarqet e caktura politike etj.
Kanë mbetur pak shëmbuj të vlefshëm më të cilat do të mburremi. Mafioziteti gjithnjë e më shumë po shëndrrohet në virtyt të rinia, e që është tragjike për të ardhmen. Po humbin kështu vlerat njerëzore, po humb dinjiteti e morali si dy tiparët më të rëndësishme për secilin njeri. A ka kënaqësi më të mdadhe së të ruhen vlerat njerëzore, shtetërore e kombëtare? A do të ishte dukur edhe bota shumë më ndryshe sikur të ruhet dinjiteti si themel i mbajtjës së qendrimit vertical para çdo sfide.
Kjo do të ishte diçka e mrekullueshme!Vëtem kështu do të arriheshin objektivat e secili njeri veq e veq, dhe do të realizoheshin edhe objektivat shtetërore e kombëtare. Pa përgatitja profesionale e strukturave politike është duke na kushtuar shumë. Kjo po rezulton në mos zhvillimin e duhur të ecurive ekonomike, e veçmas është duke ndikuar keq në politikëbërje. Po na mungon edhe guzimi qytetarë që tu dalim përpara të këqijave. Shkëlqimit të rremë tashmë i ka dalë boja.
Mos të mashtrohet kush së qdo fillim e ka edhe përfundimin e vet. Sigurisht së nuk është lehtë njeriu të jetë i dinjitetshëm. Dinjiteti kërkon pastërti shpirtërore, kërkon ndërshemeri në punë e në jetë, kërkon mendim me tru esëll… Sigurisht së është e domosdoshme për secilin prej nesh, që tu përmbahemi vlarave të caktuara morale, si prioritet mbi prioritetet. Vlerat e mirëfillta kan qëndrushmeri të gjatë kohore, ato nuk bën të ndryshohen nga dita në ditë. Nuk mund të kemi liri nese nuk respektohen vlerat imediate njerëzore.
Me manipulime dhe manipulatorë, dhe më njerëz të pa pjekur dhe të pa arsimuar, nuk mund të mbahet shteti në këmbë të shëndosha. Po na mungojnë shëmbujtë e mirë. Thjesht kemi mbetur të gjuajtur në një skaj, duke luftuar për mbijetesë edhe pse jemi në shkullin 21. Të drejtat elementare njerëzore në vazhdimësi po cenohen, dhe po e rrënojnë integritetin tonë.
Bota në përgjithësi, dhe bota shqiptare në veqanti I kan të gjitha mundësit dhe kapacitetet të duken shumë më mirë. Lumturia e shqiptarëve në trojet etnike, që na intereson më shumë, ende duket e largët…
