Zymer Mehani
Të turpëruar
Ikën purtekave të zeza
Porsi bisha të egra
Nëpër errësirë ikën si nepërka
Nëpër driza e ferra si hijena t’mjera
Dhe me anth trishtimi
Shkuan, u larguan
Nga grushti çlirimtar
Me turp u dëbuan
E ne këtu jemi
Dhe këtu do të jetojmë
Por, të dremitemi s’guxojmë