Nga Dr. Ermira Babamusta
Mark D. Vickers ka shërbyer si oficer i Ushtrisë Britanike dhe ka jetuar në shtete të ndryshme nëpër botë si Hong Kong, Gjermani, Nepal, Shqipëri si dhe në vendlindjen e tij në Angli. Lejtnant Kolonel Mark D. Vickers është ish-Atasheu Britanik i Mbrojtjes në Tiranë. Pas daljes në pension në 2012, jeton me gruan e tij, Estella në Taivan. Ka shkruar në shumë revista dhe gazeta për tema të ndryshme rreth Shqipërisë. Dhe në 2019 ka botuar librin e tij të parë me titull “Victory – Motorcycle Tales From Around the World” (Victory – Tregime për motora nga bota).
Ky libër nuk tregon vetëm tregime interesante për motora të markës së njohur amerikane “Victory”. Por shpalos jetën, aventurat dhe mendimet e njerëzve nga vende të ndryshme. Libri është një koleksion me tregime të shkurtëra rrëfyer nga entuziastë të motorave Victory nga e gjithë bota, si Amerika, Indonezia, Kanadaja, Australia, Anglia, Gjermania dhe vende të tjera. Libri është në treg në Amazon, Barnes & Noble dhe mund të blihet edhe në www.VictoryTales.com.
Një pasion tjetër i z. Mark D. Vickers është arti dhe ka mbajtur 8 ekspozita solo me pikturat e tij deri tani. Ai është në bordin e drejtorëve të klubit motoristik “Victory Motorcycle Club” si dhe historiani zyrtar i tyre. Momentalisht z. Mark D. Vickers është duke shkruar librin e tij të dytë me tregime nga Shqipëria “Tales from Albania”.
Intervista me autorin Mark D. Vickers
Si lindi ideja për të shkruar këtë libër për motorat Victory?
Mark D. Vickers: Në vitin 1998, kushdo që dëshironte të blinte një motor Amerikan, nuk kishte pothuajse asnjë alternativë tjetër ndaj Harley-Davidson. Më pas, më 1 korrik 1998 Polaris (i njohur për snowmobiles, ndër të tjera) zbuloi një motor të ri amerikan duke përdorur emrin e markës “Victory” (Fitore). Këto motora amerikanë zhvilluan së shpejti një ndjekje shumë të madhe dhe entuziastë që rezultoi në krijimin e Klubit Motoristik Victory.
Në vitin 2011, Polaris bleu markën e njohur indiane të motoçikletave. Pastaj, një ditë në janar 2017, entuziastët e Victory u tronditën të zgjoheshin me lajmin se Polaris ndërpreu prodhimin e motorave të tyre të dashura. Gjatë jetës 18-vjeçare të motorave Victory, ata ishin bërë shumë të dashur me një ndjekje jashtëzakonisht entuziaste, dhe me krenari fitoi 25 çmimet më të larta të industrisë motorike.
Disa muaj më pas juve keni blerë vetë një motor Victory në Taivan ku dhe jetoni. Si ka qenë përfshirja juaj me klubin motoristik të tyre?
Mark D. Vickers: Unë shumë shpejt u përfshiva në Klubin Ndërkombëtar Motoristik të Victory dhe mund të përjetoja pasionin që kishin simpatizantët e këtyre mjeteve. Megjithatë, njoftimi i janarit 2017 për ndërprejen e prodhimit na la pothuajse të gjithë në tronditje. Nuk kishte pasur asnjë paralajmërim për këtë gjë, dhe madje edhe vetë furnizuesit specialistë kanë qenë totalisht në surprizë. Njerëzit reaguan në mënyra të ndryshme, trishtim, shokim, zemërim – të gjitha emocionet që mund të përfytyroheshin, dhe kuptohet mjaft mirë pse. Disa njerez menjëherë i vendosën motorat e tyre në shitje, duke pasur frikë se vlera e motoçikletave të tyre të shtrenjta do të binte si gurë, pavarësisht sigurimeve të Polaris që pjesët do të vazhdonin të prodhoheshin për dhjetë vjet të tjera. Shumë njerëz kishin vënë të gjitha kursimet e tyre në mbajtjen e një motori Victory, dhe tani shumë ndjehen të tradhëtuar. Dukej aq e trishtuar saqë brenda natës ëndrrat e shumë njerëzve ishin shkatërruar për shkak të një vendimi të korporatës.
Libri nuk flet vetëm për historinë e Victory, por shkon edhe më tej. Mund të na tregoni për konceptimin fillestar të librit?
Mark D. Vickers: Po, disa pronarë filluan të shesin motorat e tyre dhe ishte e qartë se Klubi Motoristik i Victory, i cili e kishte mbështetur markën kaq fort dhe kishte ndihmuar në pjesë kryesore të zhvillimit dhe suksesit e Victory, do të përballej me disa sfida dhe ndryshime të mëdha. Por kishte disa njerëz të përkushtuar që u zotuan se nuk do t’i shisnin kurrë motorat e tyre të dashur. Me sa më shumë njerëz që fola, aq më shumë mësova për aventurat e mahnitshme dhe kënaqësinë e madhe që motorat sjellin në jetën e njerëzve.
Pra, ideja ime origjinale ishte të shkruaja një libër me dy pjesë. Pjesa e parë me të vërtetë do ishte një histori e markës Victory dhe pjesa e dytë do të ishte histori nga entuziastë të këtij lloj motori nga mbarë botën. Por Polaris nuk iu përgjigj korrespondencës sime, dhe më pas zbulova se dy ekspertë që kishin punuar për Victory po prodhonin një histori të vetë markës. Sapo kisha shpenzuar qindra dollarë për blerjen e materialeve kërkimore, por e dija se këta dy ekspertë do të kishin akses shumë më të madh në regjistrat dhe fotografitë origjinale sesa unë, dhe në çdo rast po bëhesha gjithnjë e më shumë i mahnitur nga tregimet që dëgjova nga entuziastë kudo në mbarë botën ku ishin shitur motorat Victory. Prandaj unë ndryshova taktikën time dhe vendosa të përqëndrohem vetëm në këto histori individuale.
Mund të na jepni disa nuanca nga këto histori individuale të përfshira në librin tuaj?
Mark D. Vickers: Disa nga historitë janë nga pronarë të cilët më treguan për udhëtimet e tyre me motor në rrugë-udhëtimet e tyre në SHBA. Shumica e tyre janë më shumë për vendet ku kanë vizituar, njerëzit që takuan, ku kanë qëndruar, madje edhe kushtet e rrugëve dhe të motit. Tregime të tjera janë mjaft të pabesueshme.
Një i tillë ka të bëjë me një djalë që udhëtoi me motor nga Nju Jorku në Argjentinë dhe ai tregon, në formatin ditar, udhëtimin e tij dhe njerëzit që takoi gjatë rrugës dhe përvojën e tij në vendet që kaloi. Një tjetër shkoi nga Florida në Alaska duke mbuluar distanca të mëdha çdo ditë, dhe një tjetër është nga një djalë britanik i cili u bashkua me një grup që filloi Mbretëria e Bashkuar deri në shkretëtirën e Saharasë.
Një djalë në Indonezi po merrte trajtime të kimoterapsië, kur gruaja e tij i bleu atij një motor Victory (jo e parë) – ndoshta kjo ishte për t’a inkurajuar atë gjatë trajtimit të po merrte. Sigurisht pas fitores së tij personale ai mblodhi një grup miqsh për një udhëtim rrugor rreth Sumatrës. Një tjetër djalë kishte një problem të keq të alkoolit, dhe vetëm kur mori motoçikletën e tij të parë që ai arriti të hiqte dorë nga zakoni – thjesht nuk mund të shijonte biçikletën e tij ndryshe! Një zonjë tregon se si gjithmonë kishte mungesë besimi në vetvete, dhe ishte përmes udhëtimeve sfiduese në rrugë kur ajo mori motorin e saj që ajo zhvilloi një guxim të tillë të admirueshëm sot.
Një tjetër zonjë tregon se si ishte përfshirë në një aksident të keq shumë vite më parë, që tërësisht ia hoqi çdo dëshirë për të ngarë motora. Dhe vetëm disa vite më vonë, ajo i rikthehet pasionit dhe bëhet e famshme në garat suedeze.
Është një libër i famshëm i shkruar në vitet 1970-të me titull “Zen and the Art of Motorcycle Maintenance”. Kështu unë si një një budist vendosa të shkruaj një tregim të shkurtër me përvojën time, të cilin e kam quajtur “Zen and the Art of Motorcycle Riding”. Ka edhe disa tregime humoristike, si përshembull një burrë dhe një grua, ku secili tregojnë ndjenjat e tyre në lidhje me fitoren e tyre (të tijën!). Dhe versione të ndryshme të së njëjtës histori. Çdo histori qëndron si kapitulli i saj dhe unë kam synuar qëllimisht që të ketë sa më shumë shumëllojshmëri.
Me çfarë projekte të tjera po merreni? Çfarë tjetër mund të presim nga ju?
Mark D. Vickers: Unë vazhdoj të pikturoj dhe të bëj ekspozita sa herë që mundem. Por në vitin 2018 jam përqëndruar në një seri pikturash nga një pelegrinazh budist në Szechuan të Kinës. Unë vazhdoj të mendoj se do ta përfundoj serinë, por pastaj mendoj “vetëm një më shumë”. Mendoj se kam dhjetë piktura të përfunduara deri tani.
Gjithashtu kam punuar në disa projekte të tjera të shkrimit dhe kam pasur disa artikuj mbi tema shumë të ndryshme të publikuara në botime të ndryshme këtë vit të kaluar. Por projektet më të mëdha përfshijnë disa libra të tjerë. Një dorëshkrimi është i plotë – rreth 300 faqe – dhe merr formën e pyetjeve dhe përgjigjeve për një mësues feje në një nga traditat Hindu.
Kam shkruar gjysmën e një libri që kam dashur të shkruaj për më shumë se dhjetë vjet – një libër me tregime të shkurtra që unë mund ta quaj “Tregime nga Shqipëria”. Në disa mënyra të ngjashme me librin tim të “Victory”, unë po përpiqem për shumëllojshmëri, kështu që kjo do të përfshijë rrëfime personale, dhe madje disa histori nga folklori shqiptar.
Aktualisht unë jam shumë entuziast për këtë libër pasi kultura shqiptare mbetet e dashur për zemrën time. Vitin e kaluar isha i sigurtë se do shkoja në Shqipëri por nuk arrita. Kjo do të kishte qenë koha e përsosur për ta përfunduar librin. Me përfundimin e librit Victory do t’i rinisem këtij projekti. Ndoshta më duhet të vizitoj Shqipërinë përsëri para se të eci më tutje me shkrimin e tregimeve shqiptare.
