Cikël poetik – dhe për Dritëroin

0
1933
Dritëro Agolli, firmë

Ismet Tahiraj

DRITËROI

Ju më vargjet e tuaja i bête te shkëqyera prozhektoret gëzimi
Nëpër uzinat e atdheut, arat n’flori gruri, hambarët plotë e përplotë
Devollit i ke dhënë dhe i more urtësitë xhavahiri
Hënën ia vëne medalion tokës, shfarose dergjë vampire
Skaj më skaj fushve u nxorre parmendën flori. Gëzim dielli
Po dhe dyeret i çele i mbylle për njeriun e përditëshmërisë. Gaditë.

Kolorit u dhe lumenjëve, maleve madheshti. Bukuri.
Bosforit i dhe lëmeri, qetësi si dashnor i rryër, maturi
Fisnikeri e Krujës i fale korife e pedisestal. Madhëri.
Tash kallëzit e tuaj radhitë sipë çdo sofre, çdo porte, çdo epike
Etje përplotë kolorit mahnitëse.

CELEBRIM

Opozitës e poztiës

Frymë për frymë
E ngatërrova
Shpretkën.
Shih tash
Kut t’i dal
Flaka çatisë.

2.
Kush po përmjerr
Mbi kredinë.
E kush në celebrim
Ballin po e pështyjnë
Bulec 26.2.2016

ARDHJA E TJETRIT

Lehja e qenit
Ishte ne te majtë
Ardhja e tjetrit
Ishte ne te djathtë
Veshur kish lesh këmbëve
Ecje te buta
Me fytyrë terri
Qeni ikte ne te djathtë
Ne te majtë vinte cijatja.
Sa herë binte acari
E sa herë rritej vapa…

MËNGJESI A DO FEKS MË TJETRIN

E pati buzën vra lije
Hundë rrjepacakë nga acari,
Shpinën e kusur gungë
nga aksioni i armeve
dhe mëngjesi i mëngjesit
a do feks më tjetrin
tepricat e drithi
a do i lënë
cullët barkthatë
nata ha fshehtas
as gjak as gjymtyrë
mbi dhe s’lënë ngjyrë
dhe zagaret nuhasin
s’kanë qafë as hallkë as zinxhirë…

Bulec, 2011

MOS HIP KALI

Dita vjen
Netët shkojnë,
Përherë
Gjithçka harrojmë.

Secilit kali
Mos i hip,
T’i thyen eshtrat
Ballin ta nxinë.
Te shkojmë me vrap
Apo trok.

Ne qiellin
E hapur,
Sorrat krrokatin.

Ulemi e pushojmë.

Cerga
Nga leshi i dhisë
Cergën ta shtrojmë.

Darken
Ta mbarojmë.

Lumenjtë
Drangohen.

Përrallat
Gufojnë.

Tepricën e rrafshojmë
Mbi kikë te fushës
Mos t’ këtë shkozë
Arkitekturë e përsosur
Na vihet në kurriz.

Dalin ca dardha
Ikin ca bishta.

Me t’ holluese
Tepricën rrafshojmë.

U LAG U PËRLAGË THEKRËS

U lag u për lagë thekrës
Deri përtej zverku
Trokiti në dritare
E në derë
Një shpurë njerëzish
Po vijnë me potere, oh.

2.
U avullua thekra
Përvëlonte dielli,
Kapërcelli u vyshk
Deri erdhi t(d)erri.
Grua e gjora i tha
Ti s’ke faj
Po bajga kuajsh
Si dregëza i mban.
Se po te sosi dielli
Mbi kokë
Hirra çanak
Shteret
Qefini i hoxhës
T’i kuturis borxhet…

TE TREGOVA MIKU IM

Te tregova miku im
Për klloçkat e trenta
As nuk zënë dot more vend
As nuk ikin nga vendi.
Sot retë
Të hidhëruara
I bënë paçavure ato
Paçavure plehu
Paçavure myk.
Se pakë ato kanë inat
Se ti ke pak më shumë se ato
Kur te përlakun shirat
Kur përmjerrsh trenta.

UJË

Ujë ka s’a nuk ka sa tokë
Një bokall i shterur
Dergjet kot…
Zjarrmi ka autonomia
Po bokalli thermi, thermi.
As bokall, as ujë në tokë
Shira veremi nëpër botë….

NGA HIRËT DHEUT

Kur mijëra bukuroshe
E kanë mantelin te tyre
Si mantelin tënd,
Si ta harroja pra
ku në një bankë parku
është skalitur emir im
me penjtë te dylltë.
S’i t’i harroja
Vetëtimat e qiellit
Strukeshe atëherë
Në guvën e gjoksit tim.
Pa pra grimconin lajthia
Më gishtërinjtë tanë,
I krihnim njëri tjetrit
Flokët, flokët kallinj
Atëherë kur harrojë
Se është kalbur mishi
E kocat janë ndryshkur
Nga uji i stinëve i hirtë dheut.

TE TREGOVA MIKU IM

Te tregova miku im
Për klloçkat e trenta,
Që as nuk zënë vend
As nuk ikin nga strofka.
E sot retë
Të hidhëruara,
I bënë paçavure ato
Paçavure plehu
Paçavure myku.
Se pak ato kanë inat
Se pak ti ke më shumë inat,
Kur të përlagun shirat
Kur përmjerrësh trenta…

RETË KALËROJA ME YZENGJI

Retë kalëroja
Me yzengji,
Ta haja shpirtin
Kur ma fale
O ti njeri.
Retë me yzengji
Kur u shkapërderdhën
(s’mbeti as hi)
Ishe ne shesh
Hiç gjë, as mi…