FITORE E MADHE E DEMOKRACISË…
KOMUNIZMI vs. ISLAMIZMI
Arben Çokaj
Si dje pas rënies së komunizmit, shqiptarët u dyndën anijeve për një jetë më të mirë në Perëndim… se Komunizmi nuk ofronte zgjidhje e mundësi…
Ashtu duket se po bën edhe islami, por i ka rrenat paksa më të thella në pavetëdije… Muslimanët dynden anijeve, rrezikojnë, për të arritur në Perëndim për një jetë më të mirë, pa islam, por janë krenarë, mblidhen rrugëve e manifestojnë neurozat e tyre islame, në pabukësinë e tyre dhe në shkretëtirën e mendjes, e të gjithë e kanë mendjen si me ikë nga vendet e tyre të pajetueshme… e prapë vrapojnë në këtë marrëzi e histeri kolektive.
A dinë muslimanët të jetojnë? Apo nekrofilia e tyre fetare është aq e thellë, sa nuk i lë të organizohen si duhet për të patur një orientim racional, drejt qëllimit në jetë, drejt shkollimit e dijes, punës e zhvillimit. Në këtë histeri e marri kolektive, ata demonstrojnë si dje nën komunizëm, varfërinë e tyre të mendjes e xhepit, paaftësdinë e tyre për të kuptuar iluzionin, që i ka skllavëruar ata.
Politikanët shqiptarë duhet të kuptojnë së paku, se këta që merren me islam janë të pjerdhur, se kështu populli ynë po gabon rëndë, si dje nën komunizëm, edhe sot nën islamizëm e eZan, se në këtë mënyrë, ne ashtu si vendet e tjera islame, nuk zhvillohemi, por varfërohemi e kompromentohemi çdo ditë. Politikanët tanë duhet të dinë, se nga një popull që nuk punon, nuk pritet zhvillim, dhe se ato pasuri që ata kanë krijuar e krijojnë, duke u krahasuar me pabuksat e shumtë që dalin rrugëve, do të ishin më të mëdha e më të shëndetshme për ta e për shoqërinë, nëse shoqëria shqiptare përpiqet të dalë dhe del nga ky rreth vicioz, dhe nuk i manifeston deri në shkretim simptomat e dështimit, që zakonisht i kanë vendet islame…
E shoh se muslimanët shqiptarë e kanë bërë traditë, tani të mblidhen dhe festojnë Bajramin në mënyrë demonstrative. Ata mburren përditë me fenë e tyre, na shurdhojnë përditë, na e prishin qetësinë, u duket begeni marria e tyre kolektive, masiviteti i tyre. Mendojnë se po i bëjnë ateistat me pësua infarkt. Por a prodhojnë gjë këta muslimat me fenë e tyre? Apo kanë mburrje kotësinë? E presin nga ateistat për me u dhënë zgjidhje për ekonominë e tyre, për shëndetin e tyre, për jetën e tyre? Presin të gjithë që të ikin në Perëndim, e të mbahen me ndihma sociale, vetëm se ata janë handikapë në mendje, të paaftë për të punuar e jetuar si njerëz…
E atëherë përse krenohen? Krenohen se u duket se janë shumë, e po shtohen përditë, duke shtuar kështu numrin e të papunëve dhe pabuksave, që presin zgjidhje nga All’ahu, për ato zgjidhje, që ata duhet e mund t’i gjejnë vetë me punën e tyre… U duket se i përkasin një grupi të madh të njerëzve, që hanë në bythë të dijes e njerëzve të ditur, në bythë të tjerëve, se për vete asgjë nuk prodhojnë… Të mbesin në dorë, si grup i madh, kjo është zgjuarsia e vetme e tyre. Një problem i madh për shoqërinë tonë dhe po shihet se janë bërë problem edhe për Perëndimin, i cili duke parë qylafat e qylxhinjve, ka filluar të mbyllë dyert! Na ka ardhë në majë të hundës prej tyre, ata rrinë pa bukë ngaqë kujtojnë se i mban All’ashu e nuk punojnë, zhurmojnë, duan t’i mbajmë ne…
Komentet janë mbyllur.