Adriana Benga
AGIMIT TIM
Mirmengjes dashuri.
Agim I agimit , Tim.
Shprese ne vite munguar.
Ndjenje e fshefur kure me pare treguar.
Mirmengjes, frymexzm, frymemarrje, freski.
Vese mengjezi ku buzet lag, sot dhe gjithnji.
Me baranie yjesh naten ma dhurove.
Henen per jastek per mua rezove.
Dhe bashke ne erresire une e ti,
Nen dritat e yjeve beme dashurl
Me duaj.
Me duaj shume.
Se une sa shume vetem nje zot e di.
C’do dite te pres , tek vjen e shkon.
Ditet, javet, stinet vitet …
Bashke me mua perqafon.
– –
…Ëndrra mu ul prane si një hije,
më preku si engjëll
më hëngri me sy.
më puthi në buzë
mu shtri në këmbë,
S’di pse nxorra armën?
Dhe e vrava ëndrrën.
Ndoshta ishte një trill.
Ëndrra mu shfaq si një nënë,
Më puthi duar e sy,
duke më thënë:
“zgjohu e dashur tani”…
Kur pashë që ishte trill
e vrava zgjimin, në krahun tjetër u ktheva.
Nëna qau nga dëshpërimi…
Ndoshta ishte trill i imi.
Hyri ëndrra në dhomën time “ZEUS” u be shembëlltyrë
Kur e pashë që zgjimin bente fli…
me shpullë i rashë në fytyrë,
e trembur hapa sytë.
Nuk ishte trill…
Realitet ishte.!
Dhe sytë nga dritarja i hodha mbi DAJT,
Lindja e diellit me fytyrën tënde më ngjan…!
—–
HAPSIRE DUA
….Ju luta qiellit per pak hapsire,
Do pyes yjet , vend nuk ka…
ju luta detit per pak kaltersi,
Kalo tek qielli ne det vend s”ka…
Ti nuk je peshk apo sirene,
qe gjate ne gjoksin tim te rish.
me zor ste mbaj ti do te merzitesh dhe ne qiell do kthehesh setisht…
Ju luta tokes per pak arome,pelale lulesh dhe gjelberim…
vese mengjezi te kristalte
te shuaj etjen e shpirtit tim.
Toka krenare buzeqeshi,
Perjete e mimja ke qene dhe je.
Ti di deshirat, endrrat realizimet, Ti synon qiellin vendin aty e ke.
E di toka qe te dua ty, por si te vij une leje nuk kam.
po pres pergjigje nga kaltersia, vec pak kohe shume pak dua me ty atje lart.
Dhe pyes veten si per cudi,
nga mijra yje qe ka qielli pse dua te ngjitem te rri me ty???
LULJA E DJELLIT
… Ishte ngushte, teper ngushte per nje krenare si ajo.
Ndihej e mbytur, pa jete.
U munduan t’ja ulnin koken.
Dashuri me diellin nuk e lane te bente.
As me henen, sigurisht, xheloze ata ishin.
Dhe lote te kristalte, çdo mengjes kishte vesen.
Dhe lajmetare te dashurise çdo dite, zogjte kishte.
E shoqe, mike, fluturat ja shtonin bukurine.
E c’nuk sajuan, e shane, e poshteruan.
Formen, ngjyren, bukurine, prodhimin..
U lodh e bukura.
Ategere, buzeqeshi.
Beri lart.
Te dashurin “diell”, pershendeti.
Hapi krahet, injoroi…
dhe frymen bimeve te egra u morri!!!
Dërgoi për publikim, Gjin Musa, gazetar
