Tregim nga libri: “Mëkatari dhe projektuesi i mizorizmit enverist”
Letër drejtuar AIDSSH me kryetare Zj. Gentiana Sula
Për dijeni Z. Edi Rama, kryeministri i Republikës së Shqipërisë
SALI LEKA
AIDSSH dikasteri jetik për demokracinë i sapoformuar por unë nuk i kërkoj të publikojë tre letrat e mia voluminoze që i kam shkruar Enver Hoxhës, as të botojë 85 librat e mbyllura nga censura, kam filluar të shkruaj që nga mosha e adoleshëncës rinore, por i kërkoj mos të favorizojë të burgosurit ordiner të viteve kur Shqipëria u quante socialiste, ashtu si janë favorizuar deri tani nga segmente dhe grupime pseudodemokrate, që kanë formuar shoqata dhe parti, antihumaniste, anarshiste, antimoderniste.
Del pyetja dhe të tërë duhet të përgjigjemi: Deri kur do të vazhdojë kjo mënxyrë dhe katrahurë kaotiste denigruese shkretuese akoma më e pa shpresuar se diktatura komuniste.
Si mund të përparojë Shqipëria me kusarë, spekullantë dhe gënjeshtarë zuzarë, që favorizohen si parti politike pluraliste dhe shoqata demokratike.
Me këta gënjeshtarë dhe manipulatorë langarë që krekosen dhe pispillosen si antirevolucionarë duke gumëzhitur dhe llomotitur çdo ditë proçka, broçkulla, dhe gelbocka antienversite, antisocialiste të pista.
Shekulli njëzet gjatë viteve 1944-1990, 46 vjet me krime dhe masakra të llahtarshme tragjike që i shkaktoi mizorizmi i eger enverist, por mëkatari dhe projektuesi i këtij muzgu dhe skëterri vampirist nuk ishte bir shqiptari, nuk ishte me gjak shqiptari fisnik jetik. As kreshnik eposik.
Kurse ka 12 vjet që stafetën e antienverizmit e kanë rrëmbyer ish funksionarët komunistë zyrtarë të mëdhenj në aparatin e byrosë politike në komitetin qëndror të P. P. SH, nëpër aparatet e komiteteve të partisë nëpër 26 rrethet e Shqipërisë socialiste, komitetet e rinisë dhe nëpër kryesitë e frontit të internimeve të kulakëzimeve dhe të diskriminimeve makabre të familjeve tradicionale kombëtare shqiptare, por të damkosur si familje me biografi mikroborgjeze, reaksionare, antikomuniste, antirevolucionare, dhe u kaloi jeta me burgosje dhe internime.
Tani jemi në dekadën e dytë të shekullit 21 dhe ka ndodhur metamorfoza fantazmorike, ish funksionarët komunistë shumica pensionistë, mbushin çdo ditë faqet e gazetave me shkrime antienveriste me lavdërime për njëri-tjetrin si antirevolucionarë të pamposhtuar dhe duke uruar përsëri njëri-tjetrin si fitimtarë të fortë antienveristë mbas vdekjes së Enverit dhe Ramiz Alisë.
Midis këtyre funksionarëve të mëdhenj komunistë të kohës kur jetonte dhe sundonte Enver Hoxha, të dalluar sot si antirevolucionarë dhe antienveristë të thekur me bëma dhe gjëma edhe nëpër studiot televizive mediatike janë rreshtuar Kastriot Dervishi, Çerçiz Loloçi, Isamil Kadare.
Dervish ka botuar nëpër gazeta: “Jam krenar që jam antienveristë, antirevolucionarë. E kam denoncuar dhe kritikuar rëndë Enver Hoxhën, pederast, përvers, frikacak dhe homoseksual, vandak i palarë. Unë Kastriot Dervishi kam traditë familjare antikomuniste dhe antienveriste të pathyeshme, kam botuar dhe do të botoj libra, antikomuniste, antirevolucionare, antienveriste, pa u frikësuar nga pederasti dhe perversi Enver Hoxha, pa nder, pa moral por homoseksual, i provuar bashkë me puthistët dhe porositësit e tij intim pervers”.
Me këto fjalë të pista antienveriste, 32 vjet mbas vdekjes së Enver Hoxhës Kastriot Dervishi ka mbushur 42 faqe libri dhe gazete, por unë do të shkruaj në tregimin tjetër, për burimin e kalbësirave, qelbanike të ndyra të Kastriot Dervishit antirevolucionari dhe antienveristi i shumë vonuar, i shumë idhnuar, i shumë skremuar, i shumëligësuar, dhe sot do të tregoj disa fakte konkrete për Çerçiz Lolocin ish funksionarin e rinisë komuniste socialiste por tani i kthyer në antirevolucionarë dhe antienverist shkathtist, por gënjeshtare, manipulist, spekullantist, shtrembalarë dhe tahmaqarë i madh për të shkruar nëpër gazeta sajime me trillime fantazmorike, gelbocka me fallsifikime sofistike, si e si për të poshtëruar Enver Hoxhën që nuk jeton dhe për të ngritur fort vetveten, Ismail Kadaren dhe të tjerë si ata të dy komunistë në poste dhe funksione kryesore në strukturat dhe dikasteret e larta partiake dhe shtetërore kur Shqipëria quhej komuniste socialiste revolucionare, proletare, popullore.
Çerçiz Loloci deri në vitin 1990 sekretari i dytë në komitetin e rinisë të Tiranës, kryeqyteti i Shqipërisë socialiste.
Çerçiz Loloci në muajin gusht 2017, ka botuar, gënjeshtren me skandaloze, ka publikuar në television manipulimin, shtrembërimin dhe fallsifikimin e pistë më të qelbur, më të ndyrë, sesa manipulimet dhe shtrembërimet që kanë bërë deri më sot Dashnor Kaloci, Kastriot Dervishi, Ylli Polovina, Minella Aleksi dhe Ismail Kadare, instruktori i stërvitur i këtyre komunistëve, servilick të përulur të Enver hoxhës kur jetonte dhe sundonte, por tani janë kthyer, janë shkundur dhe duan të ngulen në peidestalin antrevolucionarë mbi varrin e Enverit, për të vjedhur akoma më shumë popullin e grabitur shqiptarë, nga klika vampiriste mizoriste.
Tani janë kthyer në klikë gënjeshtare, kusare manipuliste. Funksionari i rinisë komuniste Çerçiz Loloci ka botuar: “Në 20 tetor 1975 Enver Hoxha ka shkruar ditarin e fshehur sekret kundër Kadares madh antirevolucionarë, poet borgjez atakon gjithë ndërtimin e socializmit në vendin tonë, gjithë direktivat e partisë, gjithë politikën e strukturave dhe të superstrukturës dhe e quan një bllof të madh që bëhet me qëllim për të mbuluar kalbëzimin dhe burokracinë. Kadare ky poet reaksionarë don të rrënohet socializmi“.
Kurse unë tregoj fakte të vërteta: Këto fjalë nuk i ka shkruar tinzisht fshehur Enver Hoxha në 20 tetor 1975, por i publikoi Loloci në gusht 2017. Enver Hoxha fliste hapur, damkoste hapur. Ka damkosur 40 burra shteti të botës, ka damkosur 440 zyrtarë dhe funksionarë ballistë dhe zogistë edhe mbretin Ahmet Zogu.
Kurse 620 funksionarë eksponentë ballistë dhe zogistë i masakroi, i groposi pa varr.
Enver Hoxha nuk shkruante me dorë, por kishte dy stenografiste të specializuar, dy daktilografistë të palodhur të papërtuar dhe dy redaktorë teknikishtë të aftësuar që skiconin i shumëfishoninfjalimet, raportet, referatet, kritikat, dhe damkosjet e tij, sarkastike, stigmatike edhe kundër Markosit të Filipineve, Fronkosit të Spanjes Iberike, edhe kundër Fidel Kastros së Kubës Atlantike.
Po të shrkuante Enver Hoxha me dorën e tij, ta akuzonte Ismail Kadaren shkrimtar dhe poet borgjez, reaksionarë, antikomunist, antirevolucionarë e varte në litarë në sheshin Skenderbej ashtu si vari Ramiz Alia Havzi Nelën në mes të Kukësit.
Mua më kanë akuzuar si poet reaksionarë dekadent mikroborgjez, antirevolucionarë, por jo Enver Hoxha.
85 librat e mi unë nuk i kam shkruar me dorë, por i kam folur me gojw dhe fjalët e mia prozaike dhe poetike i kanë daktilografuar në makina shtypi priçizive, redaktorët artistikë, të aftësuar Dhimiter Fullani, Shaqir Palamani, Sejdin Kondi, Robert Vullkani, Piro Tase, Perikli Jorgoni, Enver Bitri, Fatbardha Spahiu, Delije Marku, Jolanda Gjoni, Valbona Dushku, Drita Çaushi.
Në ato vite të skëterrit mizorist Shqipëria kishte letrarë shembullorë, redaktorë të talentuar me etikë dhe kulturë të shkëlqyer me dëshirë dhe vullnet të aftësuar për letërsinë, artin, gazetarinë artistike mediatike, por u shtypën, u ndrydhën, u mbërthyen nga ingranzhet e censurës makabre e shtëpisë botuese “Naim Frashëri“ Tiranë dhe nga censura monstruoze e redaksive të gazetave “Bashkimi, Drita, revista Nëntori dhe Zëri i Rinisë“ gazeta e Lolocit dhe e gazetaruckëve shtrembaluck, gënjeshtaruck tw jargosur si ai.
Unë shkrimtari Sali Leka në ato vite me 85 libra me tregime të mrekullueshme të dobishme për jetën njerëzore, kam akoma fakte konkrete, me ngjarje të vërteta për Çerçiz Lolocin, Kastriot Dervishin, Dashnor Kalocin, Minella Aleksin, Ylli Polovinën dhe Ismail Kadaren që Enver Hoxha ia mbushi dy valixheme valutë dhe fonde monetare të majme kolosale dhe tani Ismail Kadare boton dhe reklamon, gënjeshtra, trillime dhe gelbocka langare me vetëlavdërime mburravece llapzare.
Shkrimtari Ismail Kadare mjeshtri profanist i rrafinuar i shpifjeve të stisura, i gënjeshtrave të pista, por me nuanca hiperbolike, zbukurime dhe me ilustrime fantazmorike.
Në Shqipëri as kishte as ka organ dhe digaster publik për verifikimin dhe demaskimin e shpifjeve, gënjeshtrave, spekullimeve, shtrembërimeve langare dhe për fallsifikimet zuzare mediatike.
E kishim dhe e kemi ministrinë e kulturës por aty ishte burimi i llumit mënxyrës i katrahurës.
Shkrimtari Ismail Kadare ka 22 vjet që instrukton dhe u dikton shkrime rezidentëve dhe survejuesve të sigurimit, shkrime me trillime të stisura, proçka, broçkulla të jargosura me fallsifikime skandaloze me gelbocka të pista sharlataniste të gënjeshtaruckëve shtrembaluck.
Me këto cirrkimicka dhe mysibeticka të skuadristëve manipulistë profanistë, skurristikë të Kadaresë ish puthistë të stazhionuar të Enverit dhe Ramizit, por tani e kanë kthyer fletën çgarraviten, curralisen me Enverin dhe puthiten lepisiten dhe përtypin gelbockat e Kadaresë, zhgërryhen me flluskat e tij të kalbëzuara të mykura.
Kurse unë e kam obligim të falenderoj stafin artistic të kulturuar që me 2 Gusht 2017, botuan tregimin “Me transparencë pa maska për dosjet e sigurimit“. Tregimi është me fakte konkrete, me ngjarje të vërteta që kanë ndodhur në kohën e komunizmit koha e viteve të muzgut dhe skëterrit mizorist enverist ramizist me sigurimin e tmerrshëm llahtarist.
Ky staf mediatik i përkushtuar, i betuar për të drejtën të vërtetën që publikoi tregimin faktik i titulluar “Me transparencë pa maska për dosjet e sigurimit” duhen falenderuar me vullnet dhe admirim.
Duhen falenderuar se janë të nderuar, për kontributin e çmuar, me punë të madhe të dobishme për të mirën e sahishme jetike sublime të popullit shqiptarë, mendimtarë human dhe vigan ballëhapur.
Në Shqipëri ka shumë gazeta por nuk botojnë ngjarje të vërteta por sajojnë dhe trillojnë tartabicka dhe mysibeticka të stisura që nuk kanë ndodhur. Në tregimin tjetër do të rreshtoj fakte konkrete pse këto gazeta botojnë gënjeshtra kaq neveritëse.
Populli shqiptar me djem dhe burra vajza dhe gra intelektuale me etikë dhe kulturë shembullore me vullnet dhe aftësi vitale, të apasionuar për të lexuar, për të ditur veprimet e padrejta mizore, që janë bërë gjatë viteve të skëterrit mizorist enverist, pa të drejta njërëzore demokratike.
Populli shqiptarë i shekullit 20 i shtypur, i sunduar, i masakruar nga klika gjakatare kriminale uzurpatore enveriste mizoriste vampiriste e tmerrshme.
Unë shkrimtari Sali Leka i burgosur, i përndjekur, i diskriminuar egërsisht dhe tmerrsisht nga ingranazhet sofistike mizoriste të klikës vampiriste enveriste ramiziste kam akoma tregime për dosjet makabre të sigurimit, për masakrat, torturimet tragjike të burgosurve të vërtetë politik shkrimtarë dhe intelektualë modernist liberalë demokratë humanistë të admiruar.
Del pyetja pse kam unë më shumë tregime të vërteta për këto masakrime kriminele mizoriste enveriste, dhe vandaliste gazhele monstruoziste.
Përgjigje: Unë kam bashkëvepruar dhe kam bashkëbiseduar me të burgosurit e vërtetë politik intelektualë dhe shkrimtarë të kulturuar demokratë modernistë dhe antimizoristë të betuar Fadil Paçrami, Todi Lubonja, Hasan Petrela, Frederik Sokoli, Kujtim Spahivogli, Kasem Trebeshina, Kapllan Resuli, Piro Kuqi, Dhimiter Xhuvani, Robert Vullkani, Shaqir Palamani, Aleksander Xhorxhi, Mentor Permeti, Bajram Haka, Xhemal Broja, Ibrahim Uruçi, Eqrem Biba, Ismet Cibaj, Hysenil Dume, Faik Ballanca, Viktor Qyrku, Tomson Baci, Xhelal Ramku, Durim Hatibi, Dhora Leka, Drita Çaushi, Marilda Veshi, Fatbardha Deliu, që u burgosën, u internuan, u masakruan.
Tani del pyetja tjetër. A më njeh mua Ismail Kadare, ai njeh të burgosurit e vërtetë politik shkrimtarë dhe intelektualë?
Përgjijgje: Kadare më njeh mua shkrimtari Sali Leka, i njeh të burgosurit e vërtetë politik, por nuk ka bashkëpunuar as nuk ka biseduar me neve porn a ka kritikuar nëpër mbledhje për letërsinë. Na ka kritikuar se nuk e duam partinë komuniste dhe shokun Enver, por duam borgjezinë kapitaliste, duam dekadencën letrare artistike antirevolucionare.
Ismail Kadare ka bashkëvepruar dhe bashkëbiseduar me tre kupolistët e mëdhenj të byrosë politike, Enver Hoxha, Ramiz Alia, Nexhmije Hoxha. Kadare ishte i katërti kupolist mizorist i byrosë politike uzurpiste, por sot Kadare lavdëron dhe glorifikon veten e tij, ofendon dhe poshtëron Enver Hoxhën se nuk jeton. Në faqet e para të dy gazetave Kadare ka botuar: “Enver Hoxha ishte injorant, mediokër i paditur dhe frikacakë i madh. Unë shkrimtari Ismail Kadare isha antikomunist i lindur, por Enveri nuk më burgosi nga frika që kishte si frikacak që ishte. Unë isha me famë botërore dhe librat e mia botoheshin në vendet borgjeze perendimore“
Këto fjalë të Kadaresë janë vetlavdërime langare hiperbolike fantazmorike, por krejt gënjeshtra me gelbocka dhe shtrembërime të fakteve.
E vërteta është: Librat e Ismail Kadaresë janë botuar në Parisin Francez bashkë me librat e Enver Hoxhës me fonde monetare valutore nga banka shqiptare e uzurpuar në vitin 1944, nga klika gjakatare mizore që vodhi, grabiti pasurinë e familjeve tradicioanle nacionaliste.
Në vitin 1947, grabiti njëzet e katër mijë krerë dele dhe ia dorëzoi kusarit bullgar Gjergj Dimitrov.
Këto janë masakrat enveriste dhe nuk janë sajimet e pista të Kadaresë. Enver Hoxha ishte shumë i zgjuar hipokrit i stërvitur, i pabesë, trim i egër, dinak i etur për gjak si ujk.
Enver Xhahil rezili nuk kishte frikë Beqir Ballukun komandantin luftarak të brigadës dytë partizane, por e vrau e groposi pa varr. Enver katil vampir nuk kishte frikë Mehmet Shehun komandantin strateg kreshnik të brigadës parë partizane, por e vrau natën dhe e diskriminoi e poshtëroi duke shpifur dhe trilluar, Mehmet Shehuvrau veten se ishte poliagjent i rrezikshëm i revizionizmit dhe imperializmitm, armik i tmerrshëm i komunizmit.
Për vrasjen makabre të Mehmet Shehut kam shkruar dy tregime dhe i kam botuar në dy gazeta. Dy tregime me fakte konkrete, pork am akoma ngjarje rrënqethëse për vrasjen e pabesë të Mehmet Shehut.
Vrasja më e pabesë më tragjike e kryer nga klika despotike vampiriste enveriste ramiziste. Sot ingranazhet e kësaj klike të pamëshirshme nuk funksionojnë, por veprojnë katër gazeta dhe televizione mediatike, që nuk publikojnë asgjë të vërtetë, por janë vënë në garë me dy televizione dhe dy gazeta pedeiste anarshiste kaotike, për të gënjyer sa më shumë, për të urryer me ligësi çdo të drejtë, çdo të vërtetë. Këto gjashtë gazeta dhe televizione skurrike, me kusarët, zuzarët dhe kriminelët, nuk kanë armiqësi, por kanë armike të drejtën dhe të vërtetën jetike eposike.
Në muajin korrik 2017 shkrimtari Ismail Kadare ka botuar në gjermanisht tregimin me titull: “Shteti e kishte bërë gati arkivolin për mua, hetuesi është ende gjallë”.
Titulli është shumë tërheqës për lexuesit gjermanë anglezë, italianë francezë. E kanë lexuar dhe kanë thënë: Sa trim i madh qenka shkrimtari shqiptarë Kadare, si na qenka përleshur dhe kacafytur fort me arkivolin e vdekjes të regjimit komunist në burgun e skëterrit mizorist, por Kadare e theu e coptoi arkivolin komunist, doli fitimtarë dhe sot jeton dhe tregon fitoren e tij legjendare, trimërinë e tij antikomuniste antirevolucionare, antienveriste.
Gjermania, Franca, Anglia dhe Italia kanë letërsi dhe gazetari të zhvilluar me lexues të kulturuar, të apasionuar dhe janë ekzaltuar me sy të përqëndruar tek fraza pompozike e titullit “Shteti e kishte bërë gati arkivolin për mua hetuesi është ende gjallë”. Me këto vetëdeklarime bombastike të stisura fantazmorike Kadare ka mbushur dy faqe gazete. Me u vetëlavdëruar për trimëri personale, nuk bën mëkat asnjëri. As për dinjitet, krenari, vullnet dhe vitalitet, por është marrëzi obskurantiste dhe vetëdemaskim, kur vetëlavdërimin e bën me gënjeshtra, sajime dhe trillime hiperbolike fantazmorike, por duke formuar pseudo ngjarje artificiale, që nuk kanë ndodhur në të vërtetë, por i shkruan, i boton në gazetë sikur kanë ndodhur.
Unë e falenderoj botuesin e përkushtuar Gjerman që publikon këto vetëlavdërime dhe glorifikime ditirambike të Kadaresë me sajime, gënjeshtra dhe trillime fantazmorike të ilustruar, të bojatisur me nuanca dhe insuniata artistike hiperbolike të rëndomta skandaloze.
Edhe mua më kanë botuar italisht njëzet e pesë tregime me fakte konkrete, me ngjarje të vertëta, pa gënjeshtra, pa shtrembërime, pa hiberbolizma, pa dogmatizma, pa fantazmorizma injorante obskurante.
E theksoj fjalën “Mua më kanë botuar italisht njëzet e pesë tregime të vërteta të mrekullueshme” se nuk kam kërkuar me i botuar, por e kam obligim sublim me i falenderuar me vullnet dhe admirim.
Ashtu si e kam obligim jetik me i demaskuar gelbockat me vetëlavdërime zgërdhece mburravece të Kadaresë.
Të vërteta janë fjalët që do të tregoj: Shteti i regjimit komunist enverist ramizist nuk shpenzonte asnjë lekë për arkivol për shkrimtarët dhe intelektualët, që survejonte, i vëzhgonte, i diskriminonte, i përndiqte egërsisht, i burgoste tmerrësisht, i vriste, i masakronte mizorisht, i groposte pa gur varri, as te koka as te këmbët, pa arkivol por me rrobat e gjakosura dhe të grisura nga plumbat e regjimit të llahtarshëm që burgosi dhe groposi pa arkivol dy mijë e pesëqind intelektualë të kulturuar dhe shkrimtarë modernist liberale të emancipuar.
Kur në Shqipëri komunizmi enverist bënte këto masakra tragjike me përmasa katastrofike shkrimtari Ismail Kadare botonte nëpër faqet e gazetave “Bashkimi, Zëri i Popullit, Zëri i Rinisë dhe revista Nëntori” lavdërime bombastike për madhështinë e komunizmit, për fitoren e revolucionit marksist edhe në vendet kapitaliste Kanada, Meksikë, Brazil, Kolumbi, Bolivi dhe në Tunizinë Afrikane.
Kurse vetveten Kadare nuk e lavdëronte, nuk e mburrte, por shkruante, tregonte, u betonte: Jam shkrtimtarë i artit të madh të revolucionit, fitimtarë mbi klasat e përmbysura borgjeze kapitaliste dhe ushtarë i devotshëm i partisë komuniste heroike me në krye shokun Enver Hoxha, gjeniun e dalluar, besnikun e provuar i marksizmit legjendarë madhështorë mbarëbotërorë.
Kurse mbas vitit 1991, Kadare na u bë trimi i madh i pamposhtur dhe vetëdeklarohet mburret, zgërdhecket dhe ka shkruar: Unë Ismail Kadare shkrimtari i shekullit 20, kam lindur në Gjirokastrën e gurit, kam lindur dhe jam rritur antikomunist, antirevolucionarë, antienverist, antimarksist, antistalinist i angazhuar kundër tyre, dhe diktatori Enver Hoxha nuk arriti me e mposhtur, me e shtypur antikomunizmin e fortë të Kadaresë madh, por ia la amanet Ramizit, për ta shtypur, për ta burgosur, për ta mbyllur në biruckën e skëterrit antienveristin e fortë Ismail Kadare.
Të tëra këto fjalë që rreshtova janë vetëlavdërime të Kadaresë, krejt gënjeshtra me sajime dhe trillime mbas vitit 1991, që Kadare i ka botuar në Frëngjisht, Anglisht dhe Gjermanisht.
Të vërteta janë këto fjalë që po i tregoj shqip dhe ai që të dojë ti shkruaj Italisht, Rusisht, Turqisht, Spanjisht dhe Hebraisht.
Në Muajin Shtator 1990, Ismail Kadare i pajisur me pasaportë diplomatike nga Ramiz Alia, me me valixhen e mbushur me fonde monetare nga banka shqiptare, u rehatua në Paris të Francës dhe filloi të japë intervista radiove dhe televizioneve Europiane dhe Amerikane, intervista me gënjeshtra dhe spekullime të pista: U arratisa u largova nga Shqipëria se organet e sigurimit dhe Ramiz Alia më kanë përndjekur egërsisht që kur jetonte diktatori Enver Hoxha, por sidomos mbas vdekjes së tij, sigurimi dhe Ramiz Alia, përpilonin dokumentat dhe proçedurat e arrestimit dhe të burgosjes përfundimisht të Kadaresë madh shkrimtari me famë botërore.
Këto vetëlavdërimepompozike me gënjeshtra fantazmorike shkrimtarucku Kadare ka 27 vjet që i përsërit, i gumzhit, i llomotit, i shkruan, i glorofit në Frengjisht, Anglisht, Gjermanisht.
Kurse unë shkrimtari Sali Leka, kam shkruar dhe do të shkruaj: Shkrimtaruckun Ismail Kadare, nuk e ka përndjekur, sigurimi komunist, as e ka survejuar, as e ka diskriminuar, as në vitin 1990.
Kurse Enveri me Ramizin, Kadarenë e kanë dashur shumë, e kanë privilegjuar, dhe favorizuar. Enveri me Ramizin i kanë botuar Ismail Kadaresë 42 libra me fonde monetare nga banka Shqiptare. Kurse për 85 librat e shkrimtarit Sali Leka Enveri me Ramizin, nuk paguan as dy qindarka por i mbyllën, i censuruan në magazinën e kartonave në shtëpinë botuese “Naim Frashëri“ Tiranë.
Përkundrazi shkrimtarin Sali Leka, Enveri me Ramizin e burgosi, e torturoi nëpër biruckat e skëterrit mizorist, bashkë me 124 shkrimtarë të tjerë modernistë liberalë demokratë të betuar dhe 750 specialistë dhe intelektualë të kulturuar të admiruar.
Këto fakte konkrete që tregova janë ngjarje të vërteta, dhe nuk janë brockullat, gënjeshtrat dhe gelbockat e shkrimtaruckut shtrembaluck Ismail Kadare dhe të atyre spekullantëve manipulatorë zuzaristë që kanë mbi 20 vjet që shumëfishojnë proçkat e pista të Kadaresë.
Për nderimin e lexuesve të njohur dhe të pa njohur po tregoj edhe disa fakte të vërteta. Sigurimi i regjimit komunist enverist ramizist, ka burgosur 125 shkrimtarë dhe 750 intelektualë pa dokumenta, as proçeura ligjore juridike por duke grumbulluar turma me punëtorë dhe fshatarë nëpër vendet publike, me britma, ulurima dhe ultimatume injorante obskurante: Të vdesin në burg, të varen në litarë, të groposen pa varr armiqtë e partisë dhe të komunizmit.
Shkrimtarët modernistë dekadentë Fadil Paçrami, Todi Lubonja, Hasan Petrela, Xhemal Broja, Kasem Trebeshina, Kapllan Resuli, Piro Kuqi, Ibrahim Uruçi, Kujtim Spahivogli, Sali Leka, Dhora Leka, Fatbardha Spahiu, Daut Gumeni dhe shkrimtarë të tjerë.
Kadare dhe skuadristët e tij zuzaristë nuk kanë shkruar asgjë të vërtetë, por kanë shumëfishuar sajimet e tyre, gënjeshtrat e tyre, spekullime dhe manipulime kanë mbushur faqet e katër librave, por në fakt këto libra janë letërsi e shtrembëruar langare zuzare.
Prandaj unë e kam obligim të tregoj akoma fakte të vërteta, pa zbukurim, pa ilustrim leksik artistik hiperbolik fantazmorik se e vërteta e drejta, janë të bukura, të bardha origjinale me blerim dhe shkëlqim ylberik.
Kështu dy muaj përpara se Kadare i privilegjuar rehatohet në Paris nga Ramiz Alia në 2 korrik 1990 në Tiranë u strehuan në ambasadat e vendeve të Europës lindore dhe perëndimore dymijë e pesëqind vajza dhe gra djem dhe burra midis të cilëve dyqind e pesëdhjetë shkrimtarë dhe intelektualë të përndjekur, të burgosur, të diskriminuar, por me 2 korrik 1990, u ndihmuan, u sistemuan nëpër ambasada nga strukturat dhe organet speciale të sigurimit me aprovimin e Ramiz Alisë, duke i përcjellur shëndoshë e mirë me kondita komode për në vendet Europiane Itali, Gjerman, Francë, Austri, Hollandë, Belgjikë, Suedi, Bullgari, Norvegji.
Me 2 korrik 1990, sigurimi komunist e ndërpreu, e ndaloi misionin e survejimit të shkrimtarëve dhe intelektualëve demokratë dhe që nga 2 korriku 1990, në Shqipëri sigurimi komunist ramizist nuk ka survejuar, as vëzhguar, as përndjekur, as diskriminuar as mua, as njeri, as Kadaren, as liliputistët, as skuaristët që shumëfishojnë gënjështra sofisttike narciziste të Kadares.
Me 2 korrik 1990, sigurimi i regjimit komunist mua më tha: “Na dëgjo me vemendje shkrimtari Sali Leka, kemi njëzet e pesë vjet që të survejojmë, të vëzhgojmë, të burgosim, të përsekutojmë tmerrësisht, por tani i kemi ndaluar këto përndjekje dhe diskriminime të llahtarshme, por tani jeto i lirë, ose shko në ambasadën gjermane se organet dhe strukturat e sigurimit e dijnë që ti Sali Leka keni patur dhe keni admirim të madh për kombin Arian, Gjerman.
Kurse unë u fola, u tregova: “Nuk largohem nga Shqipëria tani që u hap demokracia, u garantua liria nga Ramiz Alia, mbas 45 vjetëve muzg e skëterr mizorist.
Ju kërkoj me shumë gëzim dhe besim sublim ndihmoni dhe garantoni jetën e shokëve të mi që janë nëpër ambasada, sidomos vajza e dajos, Zana mendimtare vizionare e strehuar në ambasadën bullgare. Sot Zana guximtare dhe krenare, jeton në Sofje e gëzuar e lumturuar me burrin e dashur bullgar Antoni Ivanov.
E kam obligim të falenderoj dy oficerat e sigurimit që siguruan dhe garantuan vajzën e dajës tim Zana Islam Ivanov në Sofje të Bullgarisë Ballkanike dhe e sistemuan me punë sikur të ishte sojnike etnike.
Zana Ivanov nuk është shkrimtare, as gazetare, po të ishte letrare mendimtare vizionare, Kadaren do ta demaskonte: Ore Kadare a ke moral dhe karakter? E si gënjen, e si shpif, sajon dhe trillon? Si shkruan më ka survejuar sigurimi edhe në muajin shtator 1990 deri sa jam larguar për në Paris. Po të qëndroja në Tiranë, më arrestonte, më burgoste sigurimi.
Këto fjalë që Kadare i ka folur dhe shkruar, nëpër televizione dhe gazeta janë gënjeshtrat e njëzet e pesë vjetëve. Kurse unë shkrimtari modernist liberal demokrat i betuar, i survejuar i ndjekur këmba këmbës nga sigurimi i regjimit komunist, dhe i burgosur, i diskriminuar, i përndjekur, nga mizorizmi i skëterrit enverist isha dhe jam Sali Leka shkrimtari dhe poeti lirik erotik, vital eposik.
Edhe unë jam vetë lavdëruar dhe vetë lavdërohem, jam krenuar dhe krenohem, por me fakte konkrete dhe nuk kam shpifur, as gënjyer, as kam ofenduar, poshtëruar dhe diskriminuar as shkrimtarë, as intelektualë të kulturuar, të admiruar, ashtu si ka ofenduar rëndë i ka poshtëruar dhe diskriminuar tmerrësisht Ismail Kadare. Shumë keq ka vepruar Kadare duke ofenduar, diskriminuar shkrimtarë dhe intelektualë shqiptarë, duke i botuar këto ofendime zuzariste narciziste nëpër faqet e gazetave franceze, gjermane, angleze.
Po citoj sot një ofendim dhe diskriminim racist të Kadares “Në kohën e regjimit komunist Shqipëria ishte vend anormal me njerëz injorantë, por unë shkrimtari Ismail Kadare kam bërë letërsi normale. Unë kam meritë të madhe për letërsinë e mirë antikomuniste, antirevolucionare që kam bërë në Shqipërinë socialiste, anormale injorante dhe mediokre, shkruan dhe turfullon Kadare në faqet e gazetave europiane.
Kadare nuk ndalon, por vazhdonme ofendime të tjera.
Edhe unë po citoj edhe një ofendim monstruoz të Kadares. Po, po monstruoz! Kadare ulurin dhe shkruan me tërbim: “Në Shqipëri ka akoma gojë të liga që sulmojnë letërsinë e madhe Kadariane sidomos në prag të marrjes të çmimit të lartë “Nobel” gojët e liga fillojnë fushatën antikadare kundër marrjes të “Nobelit që aq shumë e meriton”.
Kurse unë shkruaj dhe do të shkruaj: Trego Kadare, fol Kadare, shkruaj Kadare emrat e atyre shkrimtarëve poetëve dhe intelektualëve shqiptarë, që i ka lindur Zoti me gojë të liga, të pista me duar të shtrembur të sulmojnë ty Kadare, shpifin për ty, për të penguar “Nobelin”.
E drejta Kadare nuk shtypet përjetësisht. E drejta nuk bëhet kurrë e shtrembër nga shtypja mizoriste, egërsisht dhe tmerrsisht. Në kohën e komunizmit shekulli 20 shkrimtari Kadare, ka shtypur, ka shkelur rëndë të drejtën legjitime të shkrimtarëve dhe intelektualëve demokratë modernistë liberalistë të përkushtuar.
Sajimet dhe trillimet e tua Kadare, të stisura, të mbushura me gelbocka dhe gënjeshtra, të bojatisura, por të llahtarisura nuk mund të bëhen të vërteta as tani në shekullin 21, as të përjetshme në shekullin 22 dhe 23.
Jemi në dekadën e dytë të shekullit 21 dhe Kadare e ka detyrim dhe imponim nga të ligat e tij mizoriste të mbushi faqet e librave dhe të gazetave me gelbocka të pista dhe gënjeshtra zuzariste nga shekulli 20, kur Shqipëria quhej republika popullore socialiste me frontin mizorist antidemokratik të burgosjeve dhe internimeve me kryetare Nexhmije Hoxha dhe zv. Kryetari narcizist Ismail Kadare, shkrimtari i pëlqyer, i preferuar, i privilegjuar i byrosë politike komuniste enveriste ramiziste.
Kurse unë shkrimtari Sali Leka, i papëlqyer, i paprivilegjuar, i pafavorizuar, i pashpërblyer nga Enver Hoxha dhe Ramiz Alia e kam obligim të shkruaj, të tregoj të vërtetën. Në kohën e sundimit komunist, Shqipëria nuk ishte anormale me njerëz injorantë të paditur, të pakulturuar ashtu si shpif dhe gënjen sot Kadare dhe këto sajime dhe ofendime , këto gelbocka të pista i quan antikomuniste, dhe i zbukuron me nuanca hiperbolike artistike, me ilustrime fine kurse unë tregoj fakte konkrete të vërteta jetike, sublime, por nuk i zbukuroj me insinuata dhe metafora fantazmorike.
Në kohën e regjimit komunist mizorist dhe të frontit antihumanist drastik despotik të Nexhmije Hoxhës dhe Ismail Kadares, Shqipëria ishte vend normal me djem dhe burra, vajza dhe gra jo anormale, as injorantemediokre, por mendimtarë vizionarë, dhe jo skurrike langare, por ishin guximtare krenare të devotshme me etikë dhe kulturë shembullore, por u keq trajtuan, u shtypën, u poshtëruan dhe me të mirët, më fisnikët eposikë u diskriminuan, u burgosen, u masakruan.
Akoma më keq 125 shkrimtarë dhe 750 intelektualë u burgosën, u internuan, u masakruan egërsisht. Kurse Ismail Kadare shkrimtari i pëlqyer, i preferuar i diktatorit Enver Hoxha, as u burgos, as u diskriminua, as u internua. Shkrimtari Ismail Kadare zv.kryetari i frontit të llahtarshëm të internimeve me kryetare Nexhmije Hoxha i shpërblyer me fonde monetare të majme shkonte për kavalishencë speciale në hotelet lluksoze të Parisit francez, dhe botonte librat e tij komuniste revolucionare dhe librat e Enver Hoxhës me panflete, referate dhe fjalime bombastike marksiste.
Po të burgoste Enver Hoxha Ismail Kadaren do të burgoste edhe bashkëshorten e tij Nexhmije Hoxhën kryetaren e frontit tragjik antidemokratik.
Po të burgoste Enver Hoxha Ismail Kadaren dhe Nexhmije Hoxhën, do të burgoste edhe Ramiz Alinë bilbilin e marksizmit, besnikun e tij të mizorizmit që nga viti 1944, në pleniumin komunist të Beratit me 22 tetor.
Kurse unë shkrimtari Sali Leka nuk kam menduar për tu burgosur Ismail Kadare, as Nexhmije Hoxha, as Ramiz Alia besniku i krimeve gjakatare të Enver Hoxhës.
Unë nuk kam dashur të burgosen shkrimtarët të njohurit dhe shokët e mia Fadil Paçrami, Todi Lubonja, Hasan Petrela, Kujtim Spahivolgi, Kapllan Resuli, Piro Kuqi, Daut Gumeni dhe të tjerë.
Unë shkrimtari Sali Leka, jam skandalizuar, kur janë pushkatuar Abdyl Këllezi, Koço Theodhosi, Petrit Dume, Hito Çako, Beqir Balluku në kohën e luftës komandant i brigadës II-të partizane.
Babai im ishte partizan në brigadën e dytë luftarake dhe u plagos se ishte në skalion të parë trim i betuar për komb Atdhe.
Unë as isha as jam trim kollos ashtu si babai im por isha dhe jam besimtarë me besë e Fe, i drejtë, i pastër qelibar Kristal dhe shkrimtarë vital i betuar për të shkruar tregimet e vërteta dhe me demaskime të drejta për gënjështarin Ismail Kadare, i cili shkruan: “Unë shkrimtari Ismail Kadare kam vuajtur shumë në Shqipëri kur sundonte Enver Hoxha dhe Ramiz Alia. Mua më kanë përndjekur dhe përsekutuar sigurimi komunist, por shpëtova pa u burgosur se u largova për në Paris në shtator 1990”.
Këto fjalë janë gënjeshtra të pista dhe gelbocka të qelbura të ndyra të Ismail Kadares, shkrimtari i frontit revolucionar kriminal zuzarë.
Të vërteta janë këto fjalë konkrete që do të rreshtoj: Nga 2 korrriku dhe deri me 12 dhjetor 1990, unë paraqita për botim në redaksinë e gazetës “Bashkimi” 22 tregime dhe kërkova lirimin nga burgu dhe internimi i shkrimtarëve dhe intelektualëve të burgosur se tani ka filluar liria është hapur demokracia aq shumë e mirëpritur nga populli shqiptarë.
Në çdo tregim propozova që 2 korriku 1990, të shpallet, të nderohet, të festohet si dita triumfatore e demokracisë popullore e arritur me kontributin e çmuar të djemve dhe burrave, vajzave dhe grave mendimtare vizionare, guximtare, dhe krenare eposike, kombëtare, historike që nga vitet e luftës antifashiste me fortifikatë dhe barrikada, por mbas luftës u burgosën, u internuan, u diskriminuan egërsisht me vite e dekada.
Tregimet e mia me kërkesa të dobishme kombëtare historike për lirinë dhe demokracinë publike, nuk i botoi redaksia e gazetës “Bashkimi” organi skurrik i frontit despotik i Nexhmije Hoxhës dhe Ismail Kadares. 22 tregime i mbyllën, i censuruan zuzaristët narcizistë se ishin nën komandën dhe diktatin mizorist të Nexhmijes dhe Kadares.
Unë punoja në Institutin e Lartë bujqësor. Më kërcënuan për largimin nga profili që kisha. Më thirri hetuesia e Tiranës, por nuk shkova. Erdhi hetuesi në fakultet dhe tha: “Sali Leka! A ti je ai trimi, ai kreshniku që shkruan: Rroftë 2 korriku! A ti je ai shkrimtari eposiku që don me dalë mbi Ramiz Alinë dhe partinë dhe kërkon me ultimatume artistike, të shpallet 2 korriku festë zyrtare kombëtare historike për lirinë dhe demokracinë jetike shembullore. Nga e merr guximin për këto shkrime sublime. Kush të jep frymëzimin për këto veprime antiqeveritare. Mos mendo se u bë deti kos dhe ha e pi dhe dil sipër o qeros.”
Edhe unë hetuesit i tregova: Kam bërë kërkesa por jo personale por kombëtare. Në gazetën “Bashkimi” kam shkruar dhe kërkuar, Ismail Kadare të formojë ekipin pluralist demokratik në kryesinë e fronitit dhe sëbashku të shkojmë të takojmë shkrimtarët dhe intelektualët e internuar dhe tu garantojmë lirimin se ka filluar demokracia që aq shumë e kemi dëshiruar neve të vuajturit, të burgosurit nga mizorizmi i egër, por kërkesat e mia nuk i botuan dhe ekipin modernist humanist demokratik nuk e formuan.
Tregimet dhe kërkesat e mia të dobishme nuk i botuan gazetarët shtrembaluck se janë nën komandën e Nexhmijes dhe të Kadares.
Hetuesi i dëgji fjalët e mia, hapi qantën nxorri revolverin, prangat dhe tha: “Do të arrestoj Sali Leka për mos paraqitje në organet e hetimit dhe u kundërvihesh për veprimet e tua të mëtejshme. Aty në hetuesi do të tregosh synimet e tua”.
Edhe unë hetuesit i fola: Pranoj të arrestohem, të burgosem, por kërkoj të debatoj me Ismail Kadaren në redaksinë e gazetës “Bashkimi” në prezencën e dy oficerave të sigurimit Ndue Gjoni dhe Ismail Rama, por hetuesi tha: “Sigurimi tani i ka ndaluar survejimet politike, ndërsa hetuesia nuk ka kompetenca për të urdhëruar Ismail Kadaren me u ballafaquar me ty Sali Leka shkrimtari dhe poeti intransigjent”.
Mbas këtyre fjalëve hetuesi siguroi në qantë revolverin dhe prangat i thirri shoferit të ndezi makinën dhe u largua.
Kurse unë ja nisa këngës liri demokraci o sa mrekulli! Lum e lum për ty Shqipëri!
Pastaj bashkë me shokët e mi u shtruam në lokal me kafe dhe raki me banakiere Servete Liksina dhe me kamariere Natasha Vangjeli, por unë i këndoja me gëzim dhe vullnet:
Evangjelina sublime
Si flutura nëpër dafina
Deri lart në lugina dhe në kodrina
Kurse Kadare me Nexhmijen i bënte presion Ramiz Alisë të vazhdonte rrugën revolucionare të Enver Hoxhës dhe most ë lejonte hapjen e Shqipërisë, as proçesin e pluralizmit partiak, por ta mbronte komunizmin me gjak dhe të mbante lart figurën e Enverit.
Kurse sot unë shkruaj: Vazhdo Kadare vetëlavdërohu, vetëzgërdhecu, vetë mburravecu, vetëmysibecku, sajo trillo gënje sa më shumë si qerosi që mbushi thesin e gomarit me gënjeshtra të pista, kur jetonte në kohën obskurantiste. Kurse sot jemi në kohën monstruoziste, munafikiste dhe vazhdo Kadare, shpif, gënje sat ë duash, mbushi 2 thasë mushke me gelbocka të ndyra, të qelbura. Mbushi pa hezitim si trim. Asnjë shkrimtarë, asnjë intelektual rrangall, rrumpall nuk të thotë: Ndal Kadare ndal! Mos Gënje, mos abuzo, mos spekullo, mos mashtro, mos u vetëvlerëso, mos u vetmburr si gafurr, mos u vetëzgërdhec si kalec.
Katër libra i ke mbushur me gënjeshtra zuzare, mbush edhe katër të tjera me gelbocka. Unë shkrimtari Sali Leka bashkë me shokët e mi e kemi parashikuar rrëzimin dhe bitisjen e komunizmit dhe të mizorizmit në vitin 1977 kur ishim të mbyllur në burgun e skëterrit enverist, por nuk e kemi menduar se mbas vitit 2007 do të vërshojë anarshizmi, do të trumbetojë zuzarimi, kaotizmi, batërdizmi dhe katrahurizmi kudo, në letërsi art kulturë gazetari dhe televizione regresive disinformative korruptive.Një redaksi gazete dhe një televizion që funksionon me kusarë dhe spekullantë manipulatorë nuk demaskojnë as kriminelë mizoristë zuzarë, as gazhelë, as fallsifikatorë sharlatanistë shtrembaluck.
Me shumë respect dhe konsideratë për ato gazeta dhe televizione që botojnë dhe publikojnë ngjarje të vërteta se fondet e tyre monetare nuk i kanë të vjedhura.
Sali Leka Cel: 068 38 55 304 Tiranë, gusht 2017
