A MUND TË BËHET SHQIPËRIA, DHE SI?

Arben Çokaj

Në përgjigje të një miku të vjetër, për shqetësimin e tij… (shkrimi i tij më poshtë)

Bravo Tonçe. Ky kaos shpjegohet me kulturën neurotike të këtij populli, që sillet sikur ende është i pushtuar nga turku; me mentalitetin turqeliko-islamik, që mbizotëron në shoqërinë tonë; me prirjet irracionale e jo-produktive të kësaj shoqërie të vogël, për t’u bërë milionerë të gjithë, por jo me punë e biznes të ndershëm, por duke vjedhë paratë publike. Kjo pafytyrësi e liderve tanë për të vjedhë popullin e vet e për të abuzuar me të, e ka çuar këtë vend drejt dështimit total. Kaosi në Shqipëri vjen pikërisht nga orientimi i shqiptarëve drejt besimit fetar. Kemi 4 fe, të cilat krijojnë 4 botëkuptime të ndryshme tek njerëzit.

Për rrjedhojë, këto 4 botëkuptime na bëjnë ne si shoqëri të paaftë që ta kuptojmë njëri-tjetrin, prandaj ekziston si fakt ajo që shqiptarët nuk dinë të merren vesh. Mosmarrëveshjet shqiptare, që dominohen nga kokë-shkretimi i muslimit, prirja drejt kamikazllëkut. Dikush i shikon në sipërfaqe këto gjëra e nuk futet më thellë, e në sipërfaqe duket se shqiptarët zihen për gjëra të vogla.

Të gjithë e duan pushtetin, jo për të punuar e bërë shtetin, por për të vjedfhë, e me hajni, për t’u pasuruar. Nëse shkojmë më larg dhe kërkojmë shtysat që e çuan popullin shqiptar në këtë gjendje, me një trajtim disi historik e psiko-analitik, mund të arrijmë në konkkluzioni se populli shqiptar si origjinë është racë e lartë indo-evropiane, por pushtimi i gjatë turk, dhuna e ndasitë e ushtruara gjatë asaj kohe, ndarja në 4 fe dhe islamizimi, si dhe përzierja e racës shqiptare me racat e mesme të ulëta turko-arabe, kanë sjellë ato kushte, kur shumë shqiptarë sot në trojet shqiptare kanë ‘din e imam‘ si Mimoza Kusari-Lila, dhe sillen si turkoshakë, e jo si evropianë. Pra, realisht ne sillemi sot si racë e mesme e ulët, që i afrohet tipareve të një turme të paorganizuar, dhe shikon me madhështi racat e mesme e të ulëta turko-arabe dhe falet përditë në fenë e tyre me zë të larttë, arabisht, dhe me altoparlante.

Gustave Le Bon në librin e tij të shkruar nga përvoja e tij duke shëtitur vende e popuj të botës, “Psikologjia e racave dhe turmave”, sqaron në përgjithësi se tiparet e një race të ulët janë: “nuk di të zgjedhë liderët e duhur, e kur i zgjedh nuk i respekton ata. Edhe liderët e zgjedhur, nuk e respektojnë turmën prej ku kanë dalë. Racat e ulëta nuk mësojnë nga përvoja dhe nuk kanë saktësi…” etj. etj. Nëse këto përshkrime të Le Bon i gjen sot në shoqërinë shqiptare, që unë po i vërej përditë, kjo tregon edhe se ne kemi fituar pra, fatkeqësisht, disa tipare të racave të ulëta. Në një plan tjetër, psiko-analistët e quajnë një shoqëri të tilë, të rënë, shoqëri e shembur…

Si një pëlhurë e rënë në dysheme, që duhet të vendosen disa shtylla për ta ngritur. Por e keqja është se shtyllat që vëmë priten, ose nga kjo shoqëri e marrë, ose nga agjenturat e të tjerëve, që nuk duan të na lënë të ngrihemi. Por unë besoj, se ne po ia bëjmë më shumë vetes, se po na e bëjnë të tjerët. Pasi liderët e zgjeshur nuk duan konkurrencë, e për rrjedhojë ata zgjedhin gjithmonë njerëz të paaftë afër vetes dhe në postet publike, që të mos konkurrohen, e shpesh, në shumicën e rasteve, ata zgjedhin hajnat, që të vjedhin për veten e tyre dhe për ta. E kë vjedhin? Popullin e vet! Në një shkrim për Shkodrën para disa viteve, se Shkodra ia lidh lart në narcizmin e vet, pata shkruar: “Shkodra më ngjan me një gropë, ku njerëzit kanë rënë brenda, dhe në vend që të përpiqen ta nxjerrin njëri-tjetrin jashtë, ata përpiqen edhe më shumë ta rrëzojnë secilin brenda, që përpiqet për të dalë jashtë kësaj grope!” E kjo është paksa më gjerë, Shqipëria në gropë…

A ka zgjidhje? Ka. Nëse punohet drejt dhe mund të marrë disa dekada, që të shihen ndryshimet. Se kështu si po ecet në këto 27 vjet, ne shkojmë vetëm teposhtë! Nëse këto gjëra kuptohen, pak a shumë kështu si po i sqaroj unë, pa subjektivitet, gjenden shkaqet e arsyet e shembjes dhe punohet për t’u ngritur, me një orientim drejt shkolimit e dijes, drejt punës e zhvillimit, drejt mentalitetit evropian të punës e mendjes së biznesit. Me një orientim racional, që krijon produkt, dhe jo orientim iluzionar e irracional jo-produktiv!

Si përgjigje për postimnin në Facebook nga Tonin (Tony) Logu:

Tony Logu

Pershendetje Miq.
Jo se me takon ndonje privilegj i veçante, por koha dhe situatat nderkombetare, te cilat sollen ndryshime ne Europen Lindore ndodhen ne ato vite kur Une isha student ne Tirane dhe ashtu si shumë shoke e shoqe studentë te atyre viteve mund te them se ishim te paret, qe ndiem domosdoshmerine e ndryshimeve politike edhe ne Shqiperine tone.
Ne te vertete te gjithe studentet e Universitetit te Tiranes ishim disi te privilegjuar nga regjimi komunist, ne krahasim me nje shtrese te madhe te popullsise, por shumë prej nesh u rebeluam kunder atyre qe na sollen aty – Kjo eshte nje e vertete e pamohushme -.
Pa treguar ketu “heroizma” Une u ndieva me pak i privilegjuar dhe fati e deshi, qe nje kuader i larte i organeve te shtetit, per habine time te me rrefente ate “çorbe”, qe ishte pregaditur nga sigurimi i shtetit per mua.
Pra ditet e arrestimit i kisha shum te shpejta.
Rruga e vetme me mbeti arratisja drejt kufirit, ku edhe atje me priste vdekja.
Disa muaj pas arratisjes time nga Shqiperia (Tashme une ndodhesha ne Florida USA), ne Tirane shoket e mi studentë, bene fakt te kryer ate qe ne bisedonim ne fshehtesi me njeri-tjetrin – Rrezimin e pushtetit Komunist.
Me aq informacion qe kisha mundesi te merrja gezohesha si femija qe i blihet nje dhurate e shtrenjte per ato ndryshime qe po ndodhnin ne vendin tim.
I pershendesja, i pergezoja i quaja Heronj, edhe pse disa i kishte marre turma me vete, dhe disa te tjere ishin aty te caktuar nga Ramiz Alia.
Mua nuk me duhej parashikimi i Nostradamus, qe te kuptoja se aty gjerat ishin te orkestruara nga PPSh, kur ne krye te kesaj levizje antikomuniste u vendosen perseri komunistet nga ata me te regjurit si Sali Berisha, dhe elita tjeter per rreth tij.
Thjeshte u zhgenjeva, por gjithnje me shprese se gjerat do behen me mire.
Qe nga ato vite, Une Kam qendru larg politikes, duke pasë ne mendje nje fjale popullore qe thote – Politika eshte kurve ! –
Kaloj nje çerek shekulli dhe ne Shqiperi kemi te njejtet lojtare shahu, qe mbajne peng ate vend me veprime te orkestruara, me sharje, pallavra, hajduteri, pislliqe e pabesi, por ashtu si ne nje tavoline bixhozi, mvaret kush humb apo kush fiton, parate qarkullojne vetem ne ate tavoline, dhe tifozet – populli u ben sehir !
Disa hyjne ne çadra (si Gadafi ne Libi).
Disa harrojne te rruhen, tjetrit i shpifet barku – zhaba ne pasqyre dhe dobesohet si fantazem, te tjere behen “Kristian, dhe me shume Muhamedan”, dy milion popull me dyqind parti.
Sharje, rrahje, shtytje dhe klithma ne parlament.
Kjo eshte elita politike e Shqiperise ! Fatkeqsisht kjo gjendje do vazhdoje ne qofte se ai popull nuk do ndergjegjesohet dhe te vejë perpara pergjegjesise ate person qe i ka dhene voten.
Do vazhdoje deri atehere kur populli te zgjedhe ate grup njerezish te afte dhe te ndershem, që t’i sherbejne ata popullit, jo populli atyre.
Megjithate, ketu vlen te permendet nje thenje e Winston Churchill…
Çdo popull ka ate qeveri qe meriton…
Perkundrazi nuk ka si te kuptohet ky kaos ku ndodhet Shqiperia !!!